מלכא19
1 און אַחאב האָט נגד אִזֶבלען אַלץ וואָס אֵלִיָהוּ האָט עשׂה און אַלץ וואָס ער האָט הרג כּל נביאים מיטן חֶרֶב. 2 האָט אִזֶבל שלח אַ מַלְאָךְ צו אֵלִיָהון, אַזוי צו אמר: זאָלן די אלוקים עשׂה אַזוי און נאָך מער, אויבּ איך וועל מָחָר אין דער צייַט נישט שום דייַן נפש אַזוי ווי דאָס נפש פון איינעם פון זיי! 3 און ווי ער האָט דאָס ירא, אַזוי איז ער קום און איז הלך אום זיין נפש, און איז בוא קיין בּאר-שבע וואָס געהערט צו יהודה, און ער האָט דאָרטן נוח זיין נער. 4 און ער אַליין איז הלך אין מדבר אַ דֶּרֶךְ יוֹם, און איז בוא און האָט זיך ישב אונטער א רֹתֶם, און ער האָט שאל אויף זיך אויף זיין נפש צו מות, און האָט אמר: גענוג! אַצונד, ה', לקח! מיין נפש , וואָרעם, איך בין נישט בעסער פון מייַנע אבות. 5 און ער האָט זיך שכב און איז ישן אונטער אַ רֹתֶם. און הנה! אַ מלאך נגע אים אָן, און אמר צו אים: קוּם! אכל! 6 האָט ער זיך נבט, און הנה! אים צוקאָפנס איז אַן עֻגָה רצפים [רֶצֶף], און אַ צַפַּחַת מַיִם. האָט ער אכל און שתה, און האָט זיך שוב שכב. 7 און דער מלאך ה' איז שוב שֵנִית, און האָט אים נגע , און אמר: קוּם! אכל! וואָרעם דער דֶּרֶךְ איז רַב פאַר דיר. 8 איז ער קום , און האָט אכל און שתה, און איז הלך מיט דעם כוח פון דעם דאָזיקן אֲכִילָה 40 יוֹם און 40 לַיְלָה, בּיז דעם הַר האלֹקים, חורב. 9 און ער איז דאָרטן בוא אין דער מְעָרָה, און האָט דאָרטן לון. און הנה דאָס דבר-ה' איז צו אים, און ער האָט צו אים אמר: וואָס לְּךָ פֹה, אֵלִיָהוּ? 10 האָט ער אמר: קנה האָבּ איך זיך קנה פון וועגן ה' אלוקֵי צבָאות; ווייַל עזב דייַן בְּרִית האָבּן די בּני-יִשְראל, דייַנע מזבחות האָבּן זיי הרס, און דייַנע נביאים האָבּן זיי הרג מיטן חֶרֶב; און איך אַליין בין יתר, און זיי בקש מיין נפש צו לקח. 11 האָט ער אמר: יצא! און זאָלסט זיך עמד אויפן הַר פאַר ה'. און הנה ה' עבר, און רוּחַ גדוֹלָה און חָזָק פרק הָרים און שבר סלעים [סלע] פאַר ה' און ה' איז נישט אין רוּחַ; און נאָך דעם רוּחַ א רַעַש און ה' איז נישט אין דער רַעַש; 12 און נאָך דער רַעַש אַן אֵש און ה' איז נישט אין אֵש; און נאָך דעם אֵש אַ קוֹל דְּמָמָה דַּק. 13 און עס איז געווען, ווי אֵלִיָהוּ האָט דאָס שמע , אַזוי האָט ער לוט זיין פנים אין זיין אַדֶּרֶת, און ער איז יצא, און האָט זיך עמד אין פּתח פון דער מְעָרָה. און הנה אַ קוֹל איז צו אים, און האָט אמר: וואָס לְּךָ פֹּה, אֵלִיָהוּ? 14 האָט ער אמר: קנא האָבּ איך זיך קנה פון וועגן ה' אֱלוקֵי צבָאות; ווייַל עזב דייַן בְּרִית האָבּן די בּני-יִשְראל, דייַנע מזבחות האָבּן זיי הרס, און דייַנע נביאים האָבּן זיי הרג מיטן חֶרֶב; און איך אַליין בין יתר, און זיי בקש מיין נפש צו לקח. 15 האָט ה' צו אים אמר: הלך! שוב זיך אום אויף דייַן דֶּרֶךְ צום מדבר פון דמשק, און זאָלסט בוא און משח חַזָאֵלן פאַר מלך איבּער ארם. 16 און יֵהוא בּן נִמשין זאָלסטו משח פאַר מלך איבּער ישראל, און אֶלישע בּן שָפטן, פון אָבל-מחולה, זאָלסטו משח פאַר נביא אויף דייַן תּחת. 17 און עס וועט זיין, דעם וואָס ווערט מלט פון חֶרֶב חַזָאֵל, וועט יֵהוּא מות, און דעם וואָס ווערט מלט פון חֶרֶב יֵהוּא, וועט אֱלִישָע מות. 18 אָבער איך וועל שאר אין ישראל 7,000 כּל הבּרכּים [בֶּרֶךְ] וואָס האָבּן נישט כרע צו בַעַל, און כּל הַפֶּה וואָס האָט אים נישט נשק. 19 איז ער הלך פון דאָרטן, און האָט מצא אֶלישע בּן שָפטן ווי ער חרש מיט 12 צֶמֶד פאַר אים, און ער בּייַם 12. איז אֵלִיָהוּ עבר צו אים, און האָט שלך זיין אַדֶּרֶת אויף אים. 20 האָט ער עזב די בָּקָר און איז רוץ נאָך אֵלִיָהון, און האָט אמר: לאמיך, נָא, נשק אָבִי און אִמִּי, און איך וועל הלך נאָך דיר. האָט ער צו אים אמר: הלך! שוב זיך אום, וואָרעם וואָס האָבּ איך דיר עשׂה? 21 האָט ער זיך שוב פון הינטער אים, און ער האָט לקח דאָס צֶמֶד הַבָּקָר, און האָט עס זבח, און מיט די כלי פון די בָּקָר האָט ער בשל זייער בָּשָׂר; און ער האָט נתן די עם, און זיי האָבּן אכל. און ער איז קום , און ער איז הלך נאָך אֵלִיָהון, און האָט אים שרת.