מלכב2

1 און עס איז געווען, ווען ה' האָט געזאָלט העלוֹת [עלה] אֵלִיָהוּן אין א סְעָרָה אויפן שָמַיִם, זייַנען אֱלִישָע און אֵלִיָהוּ הלך פוּן גִלגָל. 2 האָט אֵלִיָהוּ אמר צו אֱלִישָען: ישב דאָ, נָא, וואָרעם ה' האָט מיך שלח בּיז בּית אֵ-ל. האָט אֱלִישָע אמר: אַזוי ווי חי ה', און אַזוי ווי דייַן נפש חי, אויב איך וועל דיך עזב ! און זיי האָבּן ירד קיין בּית אֵ-ל. 3 זייַנען יצא די בּני הַנְּבִיאִים וואָס אין בּית אֵ-ל צו אֱלִישָען, און האָבּן צו אים אמר: ווייסטו [ידע] אַז הַיּוֹם לקח ה' אוועק דייַן אֲדוֹן פוּן אויבן דייַן קאָפּ ? האָט ער אמר: יאָ, איך ידע; חשה! 4 האָט אֵלִיָהוּ צו אים אמר: אֱלִישָע, ישב דאָ, נָא, וואָרעם ה' האָט מיך שלח קיין יריחו. האָט ער אמר: אַזוי ווי חי ה', און אַזוי ווי חי דייַן נפש, אויב איך וועל דיך עזב . און זיי זייַנען בוא קיין יריחו. 5 האָבּן נגש די בּני הַנְּבִיאִים וואָס אין יריחו צו אֱלִישָען, און האָבּן צו אים אמר: ווייסטו [ידע] אַז הַיּוֹם לקח ה' אוועק דייַן אֲדוֹן פוּן אויבן דייַן קאָפּ
? האָט ער אמר: יאָ, איך ידע ; חשה. 6 האָט אֵלִיָהוּ צו אים אמר: בלייַב דאָ, נָא, וואָרעם ה' האָט מיך שלח ביזן ירדן. האָט ער אמר: אַזוי ווי חי ה', און אַזוי ווי דייַן נפש חי, אויב איך וועל דיך עזב ! און זיי זייַנען ביידע הלך. 7 זייַנען 50 אִיש פוּן די בּני הַנְּבִיאִים הלך, און האָבּן זיך עמד אַ קעגן איבּער פוּן דער רחוֹק; און זיי ביידע זייַנען עמד בּייַם ירדן. 8 האָט אֵלִיָהוּ לקח זיין אַדֶּרֶת, און גלם, און נכה הַמַּיִם, און עס האָט זיך חצה אַהין און אַהער, און זיי זייַנען ביידע עבר אין חָרָבָה. 9 און עס איז געווען, ווי זיי זייַנען עבר, אַזוי האָט אֵלִיָהוּ אמר צו אֱלִישָען: שאל וואָס איך זאָל דיר עשׂה איידער איך וועל לקח ווערן אוועק פוּן דיר. האָט אֱלִישָע אמר: זאָל, נָא, א פִּי שְנַיְם פוּן דייַן רוּחַ זיין אויף מיר. 10 האָט ער אמר: האָסט אַ קשה זאַך געבעטן [שאל]. אויב דו וועסט מיך ראה ווען איך ווער לקח פוּן דיר, וועט דיר אַזוי געשען, אויב אָבער נישט, וועט עס נישט געשען. 11 און עס איז געווען, ווי זיי הלך אַזוי, הלך און דבר און הִנֵּה! א מרכּבה אֵש מיט סוּסים פוּן אֵש, און זיי האָבּן הפריד [פרד] צווישן זיי ביידן, און אֵלִיָהוּ איז עלה מיט א סְעָרָה אין הַשָמַיִם. 12 און ווי אֱלִישָע האָט עס ראה, אַזוי האָט ער צעק: אָבי, אָבי, מרכּבה און פּרשים פוּן ישראל! און ער האָט אים מער נישט ראה. האָט ער חזק זייַנע בּגדים, און האָט זיי קרע אויף 2 שטיקער. 13 און ער האָט רום אַדֶּרֶת פוּן אֵלִיָהוּ וואָס איז נפל פוּן אים, און האָט זיך שוב און זיך עמד בּייַם שׂפה פוּן ירדן. 14 און ער האָט לקח אַדֶּרֶת אֵלִיָהוּ וואָס איז נפל פוּן אים, און האָט נכה הַמַּיִם, און האָט אמר: וווּ איז ה' אלוקֵי אֵלִיָהוּן? און אַז ער אויך האָט נכה הַמַּיִם, האָט הַמַּיִם זיך חצה אַהין און אַהער, און אֱלִישָע איז עבר. 15 און די בּני הַנְּבִיאִים וואָס פוּן יריחו האָבּן אים ראה פוּן אַ קעגן איבּער, און זיי האָבּן אמר: דער רוּחַ פוּן אֵלִיָהוּן נוח אויף אֱלִישָען. און זיי זייַנען אים בוא אַנטקעגן, און האָבּן זיך שחה פאַר אים צו ארצה. 16 און זיי האָבּן צו אים אמר: הִנֵּה! נָא, זייַנען צווישן דייַנע עבדים 50 אִיש, בּני חיל; זאָלן זיי הלך, נָא, און בקש דייַן אֲדוֹן; טאָמער האָט אים דער רוּחַ ה' נשׂא און אים שלך אויף איינעם פוּן די הרים, אָדער אין איינעם פוּן די גֵּאיות [גַּיְה]. האָט ער אמר: איר זאָלט נישט שלח . 17 זייַנען זיי פצר צו אים בּיז ער האָט זיך בוש, און ער האָט אמר: שלח. און זיי האָבּן שלח 50 אִיש, און זיי האָבּן בקש 3 טעג, און האָבּן אים נישט מצא . 18 האָבּן זיי זיך שוב צו אים, ווי ער איז ישב אין יריחו; און ער האָט צו זיי אמר: האָבּ איך אייַך נישט אמר: איר זאָלט נישט הלך? 19 און די אנשים פוּן דער עִיר האָבּן אמר צו אֱלִישָען: הִנֵּה נָא, דער מוֹשַב פוּן דער עִיר איז טוֹב, אַזוי ווי אֲדֹנִי ראה, אָבער הַמַּיִם איז רָעִים, און הָאָרֶץ שָכֹל. 20 האָט ער אמר: ברענגט מיר אַ צְלֹחִית חֲדָשָה, און שום אַרייַן אַהין מֶלַח. האָבּן זיי עס אים געבראַכט. 21 און ער איז יצא צו דעם מוֹצָא הַמַיִם, און האָט אַהין שלך מֶלַח, און אמר: אַזוי האָט ה' אמר: איך האָבּ רפא דאָס דאָזיקע מַיִם; מער זאָל פוּן דאָרטן נישט זיין קיין מָוֶת און קיין שָכֹל. 22 און הַמַּיִם איז רפא געוואָרן בּיז אויף היום הזה, אַזוי ווי דאָס דבר וואָס אֱלִישָע האָט דבר. 23 און ער איז עלה פוּן דאָרטן קיין בּית אֵ-ל. און ווי ער עלה מיטן דֶּרֶךְ, אַזוי זייַנען יצא פוּן עִיר נְעָרִים קְטַנּים, און האָבּן התקלס [קלס] פוּן אים, און האָבּן צו אים אמר: עלה, קֵרֵחַ! עלה, פליכקאפ! 24 האָט ער זיך פנה הינטער זיך, און האָט זיי ראה, און ער האָט זיי קלל אין שֵם פוּן ה'. זייַנען יצא 2 דֻּבִּים [דֹּב] פוּן וואלד, און האָבּן בָּקַע פוּן זיי 42 ילדים. 25 און ער איז הלך פוּן דאָרטן צום הַר כַּרְמֶל, און פוּן דאָרטן האָט ער זיך שוב קיין שומרון.