עמוס6

1 וויי, די השאננים [שַאֲנָן] אין צִיוֹן, און די בֹּטְחִים [בטח] אויפן הַר שוֹמרוֹן, די נָקוּב רֵאשִית פוּן די גּוֹיִם, וואָס צו זיי בוא דאָס בּית ישראל! 2 עבר קיין כַלנֵה, און ראה, און הלך פוּן דאָרט קיין חמָת רַבָּה, און ירד אין גַת פוּן די פלִשתים; איז זיי בעסער פוּן די דאָזיקע ממלכוֹת? צי איז זייער גְּבוּל גרעסער פוּן אייַער גְּבוּל? 3 איר וואָס נדּה דעם יוֹם רַע, און נגש דעם שֶבֶת פוּן חָמָס ! 4 די וואָס שכב אויף מִטּוֹת שֵן, און סרח אויף זייערע עֵרֶשׂ, און אכל כַּר פוּן די צֹאן, און עֲגָלִים פוּן מַרְבֵּק; 5 די וואָס פּרט אויף דער נֵבֶל אַזוי ווי דָוִד האָבּן זיי זיך חשב כְּלֵי-שִיר; 6 די וואָס שתה אין מזרקים [מזרק] ווייַן, און מיט די בעסטע שמנים [שמן] משח זיי זיך, און נחלה [חלה] זיך נישט אום דעם שֵבֶר יוֹסף. 7 דעריבער וועלן זיי אַצונד גלה ווערן פאַרויס פוּן אַלע גֹּלִים, און סור וועט ווערן דער מִרְזֵחַ פוּן די סרוּחים [סרח]. 8 אֲדֹנָי ה' האָט שבע בּייַ זיך אַליין, אמר ה' אלוקי צבאות: איך תּאב דעם גְּאוֹן פוּן יעקב, און זייַנע ארמֹנֹת [ארמוֹן] האָבּ איך שׂנא. און איך וועל סגר די עִיר שֹׁמְרוֹן מיט איר מְלֹא! 9 און עס וועט זייַן, אויב עס וועלן יתר 10 אנשים אין בּית אֶחָד, וועלן זיי מות. 10 און אַז עמיצנס דוד, און דער וואָס דאַרף אים סרף, וועט אים נשׂא כדי יצא דאָס עצמים [עצם] פוּן בּית, וועט ער אמר צו דעם וואָס אין יַרְכָה פוּן בּית: איז נאָך ווער דאָ מיט דיר? און אַז יענער וועט אמר: אֶפֶס; און ער וועט אמר: שאַ! וואָרעם מע טאָר נישט צו הזכיר [זכר], בּייַם שֵם ה' . 11 וואָרעם הנה, ה' צוה, און מע וועט נכה דאָס בַּיִת הגדוֹל אין רסיסים [רסיס], און דאָס בַּיִת הַקָּטֹן אויף בקעים [בקיע]. 12 רוץ דען סוּסים איבער אַ סלע? צי חרש מען אים מיט בּקרים [בָּקָר]? וואָס איר האָט הפך מִשְפָּט אין ביטערקרויט, און פרי פוּן צדקה אין לַעֲנָה; 13 איר וואָס שׂמח זיך אום לֹא דבר, וואָס אמר: באמת, מיט אונדזער חֹזֶק האָבּן מיר זיך לקח קרנים. 14 פארוואר, הנה, איך קום אויף אייַך אַ גּוֹי, איר בּית ישראל, אמר ה' אלוקי צבאות, און זיי וועלן אייַך לחץ פוּן לבוֹא חֲמָת בּיז דעם נַחַל הָעַרָבָה.