יחז2

1 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, עמד! זיך אויף דייַנע רגלים , און איך וועל דבר מיט דיר. 2 און רוּחַ איז בוא אין מיר, ווי ער האָט דבר צו מיר, און האָט מיך עמד אויף מייַנע רגלים, און איך האָבּ שמע דעם וואָס דבר צו מיר. 3 און ער האָט צו מיר אמר: בֶּן אָדָם, איך שלח דיך צו די בּני-ישׂראל, צו די גּוֹיִם הַמוֹרְדִים וואָס האָבּן מרד אָן מיר; זיי און אבותם האָבּן פשע אָן מיר בּיז היום הזה. 4 און די בָּנִים האָבּן קְשֵי פּנימער און חִזְקֵי לֵב: צו זיי שלח איך דיך, און זאָלסט אמר צו זיי: אַזוי האָט אמר אֲדֹנָי ה'; 5 און זיי, סייַ זיי וועלן שמע, און סייַ זיי וועלן חדל -- וואָרעם אַ בּית מְרִי זייַנען זיי -- זאָלן זיי ידע אַז אַ נביא איז געווען צווישן זיי. 6 און דו בֶּן אָדָם, זאָלסט נישט ירא האָבּן פאַר זיי, און נישט ירא האָבּן פאַר זייערע דברים, הגם סָרָב און סַלּוֹן זייַנען אַרוּם דיר, און צווישן עַקְרָב טוסטו ישב ; פאַר זייערע דברים זאָלסטו נישט ירא האָבּן, און פאַר זייער פּנים זאָלסטו נישט חתת; וואָרעם אַ בּית מְרִי זייַנען זיי. 7 און זאָלסט דבר מייַנע דברים צו זיי, סייַ זיי וועלן שמע, און סייַ זיי וועלן חדל; וואָרעם מְרִי זייַנען זיי. 8 און דו בֶּן אָדָם, שמע וואָס איך דבר צו דיר; זאָלסט נישט מֶרִי זייַן ווי דאָס בּית הַמֶרִי; פצה דייַן פֶּה, און אכל וואָס איך נתן דיר. 9 און איך האָבּ ראה און הִנֵּה אַ יָד איז שלח צו מיר, און הִנֵּה, אין אים איז געווען אַ מגילה פוּן אַ סֶפֶר. 10 און ער האָט זי פרשׂ פאַר מיר, און זי איז געווען כתב פוּן אינעווייניק און פוּן אויסנווייניק, און אויף איר איז געווען כתב קִינָה און הֶגֶה און הִי.