הושע

הוש1

1 דאָס דבַר-ה' וואָס איז געווען צו הוֹשֵעַ בּן באֵרין , אין די יְמֵי עוזִיָה, יוֹתָם, אָחז, יחִזקִיָה, די מלכים פוּן יהודה, און אין די יְמֵי יָרָבעָם בּן יוֹאָשן, מלך ישראל. 2 דאָס תְּחִלָּה וואָס ה' האָט דבר צו הוֹשֵעַן, האָט ה' אמר צו הוֹשֵעַן: הלך לקח דיר אַן אִשָּה אַ זוֹנה, און יַלְדֵי זנוּנִים, וואָרעם זנה זנה הָאָרֶץ, אַוועק פוּן הינטער ה'. 3 איז ער הלך און האָט לקח גוֹמֶר בּת דִבלַימען, און זי איז הרה געוואָרן, און האָט אים ילד א בּן. 4 און ה' האָט צו אים אמר: קרא שְמוֹ יִזרְעֶאל, וואָרעם עוֹד מְעַט, און איך וועל זיך פקד פאַר דעם דְּמֵי יִזרְעֶאל דעם בּית יֵהוא, און איך וועל שבת די מלוכה פוּן דעם בּית ישראל . 5 און עס וועט זייַן אין יום ההוא, וועל איך שבר דעם קשת ישראל אין עֵמֶק יִזרעֶאל. 6 און זי איז ווידער הרה געוואָרן, און האָט ילד בּת. און ער האָט צו אים אמר: קרא איר שֵם לֹא-רוּחָמָה, וואָרעם איך וועל מער יסף נישט רחם האָבּן אויף בּית ישראל, אז נשׂא זאָל איך זיי נשׂא. 7 אָבער אויף דעם בּית יהודה וועל איך רחם האָבּן, און איך וועל זיי ישע דורך ה' אלוקיהם, און איך וועל זיי נישט ישע דורך קֶשֶת און דורך חֶרֶב און דורך מלחמה, דורך סוּסים און דורך פרשים. 8 און זי האָט גָּמַל לֹא-רוּחמהן, און זי איז הרה געוואָרן, און האָט ילד בּן. 9 און ער האָט געזאגט: קרא שמוֹ לֹא-עמי, וואָרום איר זייט נישט עמי, און איך לֹא אֶהְיֶה לָכֶם.