ישע5

1 לאָמיך שיר פוּן מייַן יָדִיד, דאָס שירה פוּן מייַן דוד אויף זייַן כֶּרֶם. אַ כֶּרֶם האָט מייַן יָדִיד געהאַט, אויף אַ קֶרֶן בּן שֶמֶן. 2 און ער האָט אים עזק און אים סקל, און אים נטע מיט שֹׂרֵק, און בנה אַ מגדּל אין אים, און אויך אַ יֶקֶב חצב דערין; און ער האָט קוה ער זאָל ענבים עשׂה, און ער האָט בְּאֻשִים עשׂה. 3 און אַצונד, איר יושבי ירושלים, און אִיש יהודה, שפט! נָא צווישן מיר און צווישן מייַן כֶּרֶם. 4 וואָס נאָך איז געווען צו עשׂה פאַר מייַן כֶּרֶם, וואָס איך האָבּ אין אים נישט עשׂה? מַדוּעַ, אַז איך האָבּ קוה ער זאָל ענבים עשׂה, האָט ער בְּאֻשים עשׂה? 5 און אַצונד, לאָמיך אייַך לאָזן ידע, וואָס איך וועל עשׂה צו מייַן כֶּרֶם: סור זייַן מְשֻׂכָּה, און ער זאָל בער ווערן; פרץ זייַן גָּדֵר, און ער זאָל מִרְמָס ווערן. 6 און איך וועל אים שית בָּתָה; נישט נזמר [זמר] און נישט נגדר [עדר] וועט ער ווערן, און ער וועט עלה מיט שָמִיר און שַיִת, און אויך די עבים [עָב] וועל איך צוה, נישט צו הִמְטִיר [מטר] אויף אים קיין מָטָר. 7 וואָרעם דער כֶּרֶם פוּן ה' צבָאות, איז דאָס בּית ישׂראל; און די אִיש יהודה, זייַן גֶטַע שעשוּעים; און ער האָט קוה אויף מִשְפָּט, און הִנֵּה עס איז מִשׂפח, אויף צדקה, און הִנֵּה עס איז אַ צְעָקָה. 8 וויי, די וואָס נגע בּית צוּ בּית, קרב שָׂדֶה צוּ שָׂדֶה, בּיז נישטאָ מער קיין מָקוֹם, און איר אַליין בּלייַבּט ישב אין הָאָרֶץ! 9 אין מיינע אויערן [זאגט] ה' צבָאות: אויבּ בּתּים רבּים וועלן נישט צוּ שַמָה ווערן, גדולים און טוֹבים, אֵין יוֹשֵב! 10 ווארום 10 אַקער כֶּרֶם וועלן עשׂה איין בַּת, און אַ חוֹמֶר זרע וועט בּרענגען אַן אֵיפָה. 11 וויי, די וואָס שכם זיך אין דער בוקר, דעם שֵכָר רדף, די וואָס אחר זיך בּייַ נֶשֶף, בּיז דער וויין דלק זיי! 12 און מיט כִּנּוֹר און נֶבֶל, מיט תֹּף און חליל, און מיט וויין, איז זייער מִשתֶּה; און דאָס פֹּעַל ה' נבט זיי נישט אָן, און די מעשׂה פוּן זיינע יד ראה זיי נישט. 13 דעריבּער גייט אין גלות עמּי , פוּן קיין דַּעַת; און זיינע נִכבָּדים ווערן הוּנגערלייט, און זייַן המוֹן פוּן צחה צמא . 14 דעריבּער האָט די שְאוֹל רחב איר נֶפֶש, און פער איר פֶּה אָן חֹק; און איר [ירוּשָלַיִמס] הַדַר און המוֹן וועט ירד, און איר שאוֹן און איר עָלֵז. 15 און נשחח [שחח] אָדָם, און שפל ווערט אִיש, און די אויגן פוּן די גָּבֹהַּ וועלן שפל ווערן. 16 און ה' צבָאות ווערט גבה דורך מִשְפָּט, און האֵ-ל דער קָדוֹש ווערט נקדש [קדש] דורך צדקה. 17 און די כבשׂים וועלן זיך רָעָה ווי אויף זייער דִּבֵּר, און די חָרבוֹת פוּן די מֵחַ וועלן גָּרִים אכל. 18 וויי, די וואָס שלעפּן [משך] דעם עוון מיט חבלי השוא, און ווי מיט אַ וואָגנשטריק די חַטָּאָה! 19 די וואָס אמר: זאָל ער מהר וואָס חוש זייַן מעשׂה, כּדי מיר זאָלן ראה; און זאָל קרב און בוא דער עצה פוּן קְדוֹש ישׂראל , און לאָמיר ידע עס. 20 וויי, די וואָס אמר צו רע טוֹב, און צו טוֹב רע; וואָס שׂום חֹשֶךְ פאַר אוֹר, און אוֹר פאַר חֹשֶךְ; וואָס שׂום מַר פאַר מָתוֹק, און מָתוֹק פאַר מַר! 21 וויי, די וואָס זיינען חכמים אין זייערע אויגן, און נְבֹנים [בין] אין זייער אנגעזיכט! 22 וויי, די גיבּוֹרים אויף שתה וויין, און אנשֵי חיל אויף מסך שֵכָר; 23 וואָס מצדיקי [צדק] דעם שוּלדיקן אוּם שוֹחד, און דאָס צדקת צדּיקים סור זיי פוּן אים! 24 דעריבּער, אַזוי ווי די לשוֹן פוּן אֵש אכל שטרוי, און חשש רפה אין אַ פלאַם, אַזוי וועט זייער שרש ווי אַ מק ווערן, און זייער פֵּרַח וועט ווי אבק עלה; ווייל זיי האָבּן מאס די תּוֹרה פוּן ה' צבָאות, און נאץ דאָס אמרה פוּן קְדוֹש ישׂראל . 25 דעריבּער האָט חרה דער אַף ה' אויף עמּוֹ, און ער האָט נטה זייַן יָד אויף אים. און האָט אים נכה , אַז די הרים האָבּן רגז; און זייערע נבלה זיינען געוואָרן ווי סוחה אין דער מיט פוּן די חוּצוֹת. בּייַ אַלעם דעם איז נישט שוב זייַן אַף. און זייַן יָד איז נאָך נטה. 26 און ער וועט נשׂא נֵס צוּ די גּוֹים פוּן דער רחוֹק, און וועט שרק צוּ אים פוּן עק ערד, און הִנֵּה, מהרה קל וועט ער בוא; 27 נישטאָ קיין עיף און קיין כשל בּייַ אים, ער שלוּמערט נישט און שלאָפט נישט, און נישט פּתח איז דער אֵזוֹר פוּן זיינע לענדן, און נישט נתק אַ בּענדל פוּן זיינע נעל. 28 וואָס זיינע חצים [חץ] זיינען שנן, און אַלע זיינע קשתות [קשת] געשפּאַנט [דרך]; די פּרסוֹת [פרסה] פוּן זיינע סוּסים זיינען ווי צר חשב, און זיינע גּלגּל ווי דער סופה. 29 שאגה האָט ער ווי די לביא, און ער שאג ווי יוּנגלייבּן, און נהם, און אָחָז טֶרֶף, און פָּלָט, און אֵין מַצִּיל [נצל]. 30 און ער וועט נהם אויף אים אין יום ההוּא, אַזוי ווי די נהמה פוּן ים; און מע וועט נבט צוּ דער אֶרֶץ, און הִנֵּה חֹשֶךְ און צַר! און דאָס אוֹר איז חשך אין אירע עריף.