איוב2

1 אוּן עס איז געווען הַיּוֹם ווען די בְּנֵי האלוקים זייַנען התיצּב [יצב] פאַר ה', אוּן אויך דער שָׂטָן איז יצב זיך צווישן זיי פאַר ה'. 2 האָט ה' אמר צום שָׂטָן : פוּן וואַנען בוא? האָט דער שָׂטָן ענה ה', אוּן האָט אמר: פוּן שוט איבּער הָאָרֶץ אוּן פוּן התהלך [הלך] אויף איר. 3 האָט ה' אמר צום שָׂטָן : האָסטוּ שׂים לֵב אויף מייַן עֶבֶד אִיּוֹבן, אַז עס איז נישטא אַזאַ ווי ער אויף הָאָרֶץ, אן אִיש תָּם אוּן יָשָר, יָרֵא אלוקים, אוּן סור פוּן רָע? אוּן ער חזק זיך נאָך אַלץ בּייַ זייַן תֻּמָּה; אוּן דו האָסט מיך הסית [סות] אויף אים, אים בּלע חִנָּם. 4 האָט דער שָׂטָן ענה ה', אוּן האָט אמר: עוֹר פאַר עוֹר, אוּן אַלץ וואָס אַן אִיש האָט, וועט ער נתן פאַר זייַן נפש. 5 אָבּער שלח נָא דייַן יָד, אוּן נגע אָן זייַן עצם אוּן זייַן בּשׂר , אויבּ ער וועט נישט אין דייַן פנים דיך ברכה . 6 האָט ה' אמר צום שָׂטָן : הִנֵּה איז ער אין דייַן יָד, אָבּער זייַן נפש זייַן שומר איבּער . 7 איז דער שָׂטָן יצא פוּן פאַר ה', אוּן ער האָט נכה אִיּוֹבן מיט אַ שְחִין רָע פוּן זייַן כף רגל בּיז זייַן קָדְקֹד. 8 האָט ער זיך לקח אַ חֶרֶשׂ זיך צו התגרד [גרד] דערמיט; אוּן ער איז ישב אין אֵפֶר. 9 האָט זייַן אִשָּה צו אים אמר: חזק זיך נאָך אַלץ בּייַ דייַן תֻּמָּה? ברכה אלוקים, אוּן מות. 10 האָט ער צו איר אמר: אַזוי ווי עס דבר איינע פוּן די נבלות [נָבָל] רעדסטוּ. זאָלן מיר דאָס טוֹב יאָ קבל פוּן אלוקים, אוּן דאָס רָע זאָלן מיר נישט קבל ? בּייַ אַלעם דעם האָט אִיּוֹב נישט חטא מיט זייַנע ליפן . 11 אוּן 3 רֵעֵי [רֵעַ] פון אִיּוֹב האָבּן שמע פוּן כּל הָרָעָה וואָס איז בוא אויף אים , אוּן זיי זייַנען בוא איטלעכער פוּן זייַן מקוֹם, אֶליפז דער תֵימָני, אוּן בִּלדַּד דער שוחי, אוּן צופר דער נַעַמָתי; אוּן זיי האָבּן נועד [יעד] יחדו צו גיין אים צו נוד אוּן אים צו נחם. 12 אוּן אַז זיי האָבּן נשׂא זייערע אויגן פוּן דער רָחוֹק, האָבּן זיי אים נישט נָכַר , אוּן זיי האָבּן נשׂא זייער קוֹל אוּן האָבּן בכה; אוּן זיי האָבּן איטלעכער קרע זייַן מעיל, און זרק עָפָר איבּער זייערע קעפ צום שָמַיִם. 13 אוּן זיי זייַנען ישב מיט אים אויף הָאָרֶץ 7 טעג אוּן 7 נעכט, אוּן קיינער האָט נישט דבר צו אים אַ דבר, וואָרעם זיי האָבּן ראה אַז דער כְּאֵב איז גָדוֹל מאֹד.