מלאכי

מלא1

1 די מַשָׂא פוּן דבר ה' צו ישראל דורך מַלאָכין : 2 איך האָבּ אייַך אהב, אמר ה'. אוּן איר אמר: מיט וואָס האָסטו אונדז אהב? איז נישט עֵשָו אָח צו יעקב? אמר ה', פונדעסטוועגן האָבּ איך יעקבן אהב , 3 אוּן עֵשָון האָבּ איך שׂנא, אוּן שׂים זייַנע הָרִים אַ שְמָמָה, אוּן זייַן נחלה פאַר תַנּוֹת [תַּן] פוּן מדבּר. 4 אויבּ אֶדוֹם אמר: מיר זייַנען רשש געוואָרן, אָבער מיר וועלן ווידער בנה די חורבות, האָט ה' צבָאות אַזוי אמר: זיי וועלן בנה , אוּן איך וועל הָרַס, אוּן מע וועט זיי קרא דער גְּבוּל רשעה, אוּן הָעָם וואָס ה' האָט זעם עַד עוֹלָם. 5 אוּן אייַערע אויגן וועלן ראה, אוּן איר וועט אמר: ה' איז גדל אַריבּער דעם גְּבוּל ישראל. 6 בּן כבד אָב, אוּן עֶבֶד אֲדֹנָיו; איז אויבּ איך בין אַן אָב, אַוווּ איז מייַן כבוד? אוּן אויבּ איך בין אֲדוֹנים, אַוווּ איז די מוֹרָה פאַר מיר? אמר ה' צבָאות צו אייַך, כֹּהנים, וואָס זייַט בזה מייַן שֵם. אוּן איר אמר: מיט וואָס זייַנען מיר בזה דייַן שֵם? 7 איר נגש אויף מייַן מזבח לֶחֶם מגֹאָל [גאל]. אוּן איר אמר: מיט וואָס האָבּן מיר דיך גאל? מיט אייַער זאגן: דער שלחן ה' איז נבזה . 8 אוּן אַז איר נגש אַן עִוֵּר צו זבח, איז קיין רָע נישט! אוּן אַז איר נגש אַ פִּסֵּחַ אוּן אַ חֹלֶה, איז קיין רָע נישט! קרב עס נָא צו דייַן פֶּחָה, צי ער וועט דיך רצה, אָדער וועט דיך נשׂא? אמר ה' צבָאות. 9 אוּן אַצונד חלה נָא בּייַ א-ל, ער זאָל אונדז חנן! דורך אייַער יָד איז דאָס געשען; קען ער נשׂא דעם פנים פוּן אייַך? אמר ה' צבָאות. 10 וואָלט ווער פוּן אייַך סגר די דְּלָתַיִם, אוּן איר זאָלט נישט אור אויף מייַן מזבח חִנָּם! איך וויל אייַך נישט האָבּן חֵפֶץ, אמר ה' צבָאות, אוּן וועל נישט רצה קיין מִנְחָה פוּן אייַער יָד. 11 וואָרעם פוּן מִזְרַח שֶמֶש אוּן בּיז מְבוֹאוֹ איז מייַן שֵם גָדוֹל צווישן די גּוֹיִם, אוּן אין כל מקוֹם ווערט מֻקְטָר נגש צו מייַן שֵם אוּן מנחה טְהוֹרָה; ווייַל מייַן שֵם איז גָדוֹל צווישן די גּוֹיִם, אמר ה' צבָאות. 12 אוּן איר חלל אים מיט אייַער זאָגן: דער שֻלְחַן אדֹנָי איז גאל, אוּן זייַן נִיב, זייַן אֹכֶל, איז בזה. 13 אוּן איר אמר: הִנֵּה, וואָס פאַר אַ תְּלָאָה! אוּן איר נפח בּייַ אים, אמר ה' צבָאות; אוּן איר ברענגען אַ גָּזוּל, אוּן אַ פִּסֵּחַ אוּן אַ חוֹלֶה; אוּן אַז איר ברענגען דעם מִנְחָה, זאָל איך אים רצה פוּן אייַער יָד? אמר ה'. 14 אוּן אָרוּר [ארר] זאָל זייַן דער נוֹכֵל, וואָס אין זייַן עֵדֶר איז דאָ אַ זָכר, אוּן ער איז מנַדר אוּן זבח אַ משחת [שחת] צו אֲדֹנָי; וואָרעם אַ מֶלֶךְ גדוֹל בין איך, אמר ה' צבָאות, אוּן מייַן שֵם איז נוֹרָא צווישן די גּוֹיִם.