מיכה7

1 וויי מיר, וואָס איך בין ווי בּייַם אֹסֶף פוּן קַיִץ, ווי בּייַם עוֹלֵלוֹת פוּן דער בָּצִיר! נישטא אֶשְכּוֹל צום אכל, אַ בִּכּוּרָה וואָס מייַן נפש אִוָּה. 2 אבד איז דער חָסִיד פוּן הָאָרֶץ, און קיין יָשָר צווישן אָדָם איז נישטא; אַלע אָרַב זיי אויף דמים, איינער דעם אַנדערן צוד זיי אין חֶרֶם. 3 אויף הָרַע זייַנען כַּפַּיִם צו יטב; דער שַׂר שאל, און דער שֹׁפֵט איז פאַר שִלוּם, און דער גדוֹל, ער דבר די הַוָּה פוּן זייַן נפש ; אַזוי האָבּן זיי עס עבת. 4 דער בעסטער פוּן זיי איז ווי אַ חֵדֶק, דער יָשָר, ערגער פוּן אַ מְסוּכָה. דער יוֹם דייַנע צפה, דייַן פְּקֻדָּה, איז בוא ; אַצונד וועט געשען זייער מְבוּכָה. 5 זאָלט איר נישט אמן אין אַ רֵעַ, זאָלט איר אייַך נישט בטח אויף אַ אַלוּף; פוּן דער וואָס שכב אין דייַן חֵיק, זיין שומר איבּער די פִּתְחֵי-פִיךָ. 6 וואָרעם אַ בּן מנבּל אַן אָב, אַ בַּת קום זיך קעגן איר אֵם, אַ שנוּר קעגן איר שוויגער, די שָונאים פוּן אַן איש זייַנען זייַנע אנשי בית. 7 אָבער איך צפה אויף ה', איך יחל צום אלֹקֵי יִשְעִי, אֱלֹקָי וועט מיך שמע. 8 נישט שׂמח זאָלסטו זיך אויף מיר, מייַן שׂוֹנאטע, אַז איך בין נפל וועל איך קום , אַז איך ישב אין חֹשֶךְ, איז ה' מיר אוֹר. 9 דעם זַעַף פוּן ה' וועל איך נשׂא, וואָרעם איך האָבּ חטא צו אים; בּיז ער וועט ריב מייַן ריב, און וועט עשׂה מייַן משפט; ער וועט מיך יצא אין אוֹר, איך וועל ראה זייַן צדקה. 10 און מייַן שוֹנאטע וועט ראה, און אַ בוּשָה וועט זי כסה, די וואָס אמר צו מיר: וווּ איז ער, ה' אֱלֹקֶיךְ? מייַנע אויגן וועלן זיך ראה אויף איר; אַצונד וועט זי מִרְמָס ווערן ווי טִיט פוּן די חוּצוֹת [חוץ]. 11 יוֹם וועט זייַן צו בנה דייַנע גָּדֵר, יוֹם ההוּא זייַן רחק חֹק. 12 יוֹם וועט דאָס זייַן ווען מע וועט בוא צו דיר, פוּן אַשוּר און די ערים פוּן מִצרַיִם, און פוּן מִצרַיִם און ביזן נָהָר, און פוּן ים בּיז ים, און פוּן הַר בּיז הַר. 13 און הָאָרֶץ וועט זייַן שממה פאַר אירע יוֹשבים, פוּן וועגן דעם פרי פוּן זייערע מעללים. 14 רעה דייַן עם מיט דייַן שבט, די צֹאן פוּן דייַן נחלה, וואָס שכן באַזונדער אַ וואַלד אין מיטן כַרמֶל; לאָזן זיי זיך רעה אין בשָן און גִלעָד, ווי אין די יְמֵי עוֹלם. 15 ווי אין די יְמֵי צֵאתְךָ פוּן אֶרֶץ מִצרַיִם, וועל איך אים נפלאות באַווייַזן. 16 גּוֹיִם וועלן ראה און זיך בוש מיט אַלע זייער גבורה, זיי וועלן שׂים די יָד אויפן פֶּה, זייערע אוזנַיִם וועלן חרש ווערן. 17 זיי וועלן לחך דעם עָפָר ווי אַ נָחָש, ווי די וואָס זחל אויף אֶרֶץ; זיי וועלן רגז פוּן זייערע מסגרות , צו ה' אֱלֹקֵינוּ וועלן זיי פחד, און זיי וועלן ירא האָבּן פאַר דיר. 18 ווער איז אֵ-ל ווי דו, וואָס נשׂא עָוֹן, און עבר דעם פּשע פוּן דעם שְאֵרִית פוּן זייַן נחלה? ער חזק נישט לָעַד זייַן אַף, וואָרעם ער חפץ חֶסֶד. 19 ער וועט אונדז ווידער רחם, ער וועט כבש עוֹנֹתֵינוּ ; און וועסט שלך אין די טיפענישן פוּן ים אַלע זייערע חטֹאות. 20 וועסט נתן אֱמֶת צו יעקבן, חֶסֶד צו אברהמען, ווי דו האָסט שבע אבוֹתֵינוּ פוּן די יְמֵי קֶדֶם.