רות4

1 אוּן בּוֹעַז איז עלה צום שער, אוּן האָט זיך דאָרטן ישב, אוּן הנה דער גוֹאֵל פוּן וועמען בּוֹעַז האָט דבר, עבר פאַרבּייַ. האָט ער אמר: סור אַהער ישב זיך דאָ, דער אוּן דער. איז ער סור אוּן האָט זיך ישב. 2 אוּן ער האָט לקח אַ מִנְיָן פוּן זקנים פוּן הָעִיר, אוּן ער האָט אמר: ישב אייַך דאָ. אוּן זיי האָבּן זיך ישב. 3 האָט ער אמר צום גוֹאֵל : נָעֳמִי וואָס האָט זיך שוב פוּן שָׂדֶה פוּן מואָב, מכר דאָס חלקה שָׂדֶה וואָס האָט געהערט צו אָחִינוּ, צו אֶלימֶלֶכן. 4 האָבּ איך אמר: איך וועל גלה דייַן אֹזֶן, אַזוי צו אמר: קנה עס נֶגֶד די וואָס ישב דאָ, אוּן נֶגֶד די זקנים פוּן עַמִּי. אויב דו ווילסט גאל, גאל! אויב אָבּער מע וועט נישט גאל, נגד מיר, כדי איך זאָל עס ידע, וואָרעם נישטא קיינער אַחוּץ דיר צו גאל, אוּן איך בין נאָך דיר. האָט ער אמר: איך וועל גאל. 5 האָט בּוֹעַז אמר: אין דעם יוֹם וואָס דו קנה דאָס שָׂדֶה פוּן יָד נָעֳמִי, אוּן פוּן רוּת דער מואָבערין, האָסטוּ קנה די אִשָּה פוּן דעם מֵּת, כדי צו קום דעם שֵם פוּן דעם מֵּת אויף זייַן נחלה. 6 האָט דער גוֹאֵל אמר: איך יכל עס נישט גאל פאַר מיר, וואָרעם איך וועל נאָך שחת מייַן אייגענע נחלה. גאל פאַר דיר מיין גְּאֻלָּה , וואָרעם איך יכל נישט צו גאל. 7 אוּן אַזוי איז געווען פאַרצייַטן אין ישראל: בּייַ הַגְּאוּלָּה אָדער בּייַ הַתְּמוּרָה , צו קום עפּעס אַ זאַך, האָט איש שלף זייַן נעל אוּן נתן זיין רֵעַ. אוּן דאָס איז געווען תְּעוּדָה אין ישראל. 8 האָט דער גוֹאֵל אמר צו בּוֹעַזן: קנה עס פאר דיר. אוּן ער האָט שלף זייַן נעל. 9 אוּן בּוֹעַז האָט אמר צו די זקנים, אוּן צו כּל הָעָם : איר זייַט עדות הַיּוֹם, אַז איך האָבּ קנה אַלע וואָס האָט געהערט צו אֶלימֶלֶכן, אוּן אַלע וואָס האָט געהערט צו כִליוֹנען אוּן מַחלוֹנען, פוּן יָד נָעֳמִי. 10 אוּן אויך רוּת די מואָבערין, אִשָּה פון מַכלוֹן, האָבּ איך קנה פאר מיר פאַר אִשָּה, כדי צו קום דעם שֵם פוּן דעם מֵת אויף זייַן נחלה, אַז דער שֵם פוּן דעם מֵת זאָל נישט כרת ווערן פוּן צווישן זייַנע אחים , אוּן פוּן דעם שער פוּן זייַן מקוֹם; איר זייט עדות הַיּוֹם. 11 האָט אמר כּל הָעָם וואָס אין שער, אוּן די זקנים: עֵדִים! ה' זאָל נתן אַז די אִשָּה הבּאה אין דייַן בּית, זאָל זייַן אַזוי ווי רחל אוּן אַזוי ווי לֵאָה וואָס זיי בּיידע האָבּן בנה דאָס בּית ישראל! אוּן עשׂה חַיִל אין אֶפרָתָה, אוּן קרא שֵם אין בּית-לֶחֶם! 12 אוּן דייַן בּית זאָל זייַן אַזוי ווי דאָס בּית פוּן פֶרֶצן וואָס תָמָר האָט ילד יהודהן, פוּן דעם זֶרַע וואָס ה' וועט דיר נתן פוּן דער דאָזיקער נערה! 13 אוּן בּוֹעַז האָט לקח רוּתן, אוּן זי איז אים געוואָרן פאַר אַן אִשָּה, אוּן ער איז צו איר בוא אוּן ה' האָט איר נתן הריון, אוּן זי האָט ילד אַ בֵּן. 14 האָבּן די נָשִים אמר צו נָעֳמִין: ברך ה' וואָס ער האָט דיך הַיּוֹם נישט שבת אַ גוֹאֵל , אוּן זאָל שמוֹ זיין קרא אין ישראל! 15 אוּן ער זאָל דיר זייַן פאַר אַ מֵשִיב נפש , אוּן אויף כול דייַן שֵׂיבַת וואָרעם דייַן שנור וואָס האָט דיך אהב, האָט אים ילד , וואָס זי איז דיר בעסער ווי 7 בָּנִים. 16 אוּן נָעֳמִי האָט לקח דאָס יֶלֶד, אוּן האָט עס שית אין איר חֵיק, אוּן זי איז אים געווען פאַר אַ אֹמֶנֶת . 17 אוּן די שְכֵנוֹת האָבּן אים קרא אַ שֵם, אַזוי צו אמר: אַ בֵּן איז ילד געוואָרן בּייַ נָעֳמִין; אוּן זיי האָבּן קרא אים שֵם עוֹבֵד. דאָס איז דער אָב פוּן יִשַי דעם אָב פוּן דודן. 18 אוּן דאָס זייַנען די תוֹלְדֹת פוּן פֶרֶצן: פֶרֶץ האָט ילד חֶצרוֹנען; 19 אוּן חֶצרוֹן האָט ילד רָמען, אוּן רָם האָט ילד עַמינָדָבן; 20 אוּן עַמינָדָב האָט ילד נַחשוֹנען, אוּן נַחשוֹן האָט ילד שַלמָהן; 21 אוּן שַלמוֹן האָט ילד בּוֹעַזן, אוּן בּוֹעַז האָט ילד עוֹבֵדן; 22 אוּן עוֹבֵד האָט ילד יִשַין, אוּן יִשַי האָט ילד דָוִדן .