זכר2

1 אוּן איך האָבּ נשׂא מייַנע אויגן אוּן האָבּ ראה, אוּן הנה 4 קרנוֹת. 2 האָבּ איך אמר צו דעם מלאך וואָס האָט מיט מיר דבר: וואָס זייַנען די דאָזיקע? האָט ער צו מיר אמר: דאָס זייַנען די קרנוֹת וואָס האָבּן זרה יהודה, ישראל, אוּן ירושָלַיִם. 3 אוּן ה' האָט מיר געוויזן 4 חרשים. 4 האָבּ איך אמר: וואָס בוא די דאָזיקע צו עשׂה? האָט ער אמר אַזוי צו אמר: יענע זייַנען די קרנוֹת וואָס האָבּן זרה יהודה, אַזוי אַז קייַנער האָט נישט געקענט נשׂא זייַן קאָפּ, אוּן די דאָזיקע זייַנען בוא אויף זיי צו החריד [חרד] און צו ידּה די קרנוֹת פוּן די גּוֹיִם וואָס האָבּן נשׂא דעם קֶרֶן קעגן אֶרֶץ יהודה, כדי עס צו זרה. 5 אוּן איך האָבּ נשׂא מייַנע אויגן אוּן האָבּ ראה, אוּן הנה אַן איש, אוּן אין זייַן יָד אַ חֶבֶל מִדָּה. 6 האָבּ איך אמר: וווּהין גייסטו? האָט ער צו מיר אמר: צו מדד ירושָלַיִם, כדי צו ראה וויפיל איז איר רחב, אוּן וויפיל איר אֶרֶךְ. 7 אוּן הנה דער מלאך וואָס האָט מיט מיר דבר איז יצא , אוּן אַן אַנדער מלאך איז יצא אים אַנטקעגן. 8 אוּן ער האָט אמר צו אים: רוץ דבר צו יענעם נַעַר אַזוי צו אמר: פְּרָזוֹת וועט ירושָלַיִם זייַן ישב, פוּן רב אָדָם אוּן בהמה אין איר. 9 אוּן איך וועל איר זייַן, אמר ה', אַ חוֹמָה פוּן אֵש רונד אַרום, אוּן פאַר כבוד וועל איך זייַן אין איר מיט. 10 הוֹי, הוֹי! אוּן נוס פוּן דעם אֶרֶץ פוּן צפוֹן, אמר ה', וואָרעם אַזוי ווי די 4 רוּחוֹת פוּן שָמַיִם האָבּ איך אייַך פרשׂ, אמר ה'. 11 הוֹי צִיוֹן, מלט, דו וואָס ישב בּייַ בַּת בָּבֶל. 12 וואָרעם אַזוי האָט אמר ה' צבָאוֹת, אַחַר כָּבוֹד האָט מיך שלח צו די גּוֹיִם וואָס שלל אייַך: באמת, דער וואָס נגע אייַך נגע דעם בָּבָה פוּן זייַן אויג. 13 וואָרעם הנה, איך הניף [נוף] מייַן יָד אויף זיי, אוּן זיי וועלן ווערן אַ שלל צו די וואָס האָבּן זיי עבד, אוּן איר וועט ידע אַז ה' צבָאוֹת האָט מיך שלח . 14 רנן אוּן שׂמח זיך, בַּת צִיוֹן, וואָרעם הנה, איך בוא, אוּן וועל שכן צווישן דיר, אמר ה'. 15 אוּן גּוֹיִם רַבִּים וועלן זיך נִלְוָה [לוה] צו ה' אין יום ההוא, אוּן זיי וועלן מיר זייַן צו הָעָם, אוּן איך וועל שכן אין דייַן מיט; אוּן וועסט ידע אַז ה' צבָאוֹת האָט מיך שלח צו דיר. 16 אוּן ה' וועט נחל יהודה פאַר זייַן חלק, אויף דער אַדְמַת הַקֹּדֶש, אוּן וועט ווידער בחר ירושָלַיִם. 17 הַס כּל בָּשָׂר פאַר ה' וואָרעם ער עור זיך פוּן זייַן מעוֹן קדש .