1Bilgelik çağırıyor,
Akıl sesini yükseltiyor.

2Yol kenarındaki tepelerin başında,
Yolların birleştiği yerde duruyor o.

3Kentin girişinde, kapıların yanında,
Sesini yükseltiyor:

4‹‹Ey insanlar, size sesleniyorum,
Çağrım insan soyunadır!

5Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin;
Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

6Söylediğim yetkin sözleri dinleyin,
Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

7Ağzım gerçeği duyurur,
Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

8Ağzımdan çıkan her söz doğrudur,
Yoktur eğri ya da sapık olanı.

9Apaçıktır hepsi anlayana,
Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

10Gümüş yerine terbiyeyi,
Saf altın yerine bilgiyi edinin.

11Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir,
Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

12Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim.
Bilgi ve sağgörü bendedir.

13RABden korkmak kötülükten nefret etmek demektir.
Kibirden, küstahlıktan,
Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

14Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür.
Akıl ve güç kaynağı benim.

15Krallar sayemde egemenlik sürer,
Hükümdarlar adil kurallar koyar.

16Önderler, adaletle yöneten soylular
Sayemde yönetirler.

17Beni sevenleri ben de severim,
Gayretle arayan beni bulur.

18Zenginlik ve onur,
Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

19Meyvem altından, saf altından,
Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

20Doğruluk yolunda,
Adaletin izinden yürürüm.

21Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar,
Hazinelerini doldururum.

22RAB yaratma işine başladığında
İlk beni yarattı,

23Dünya var olmadan önce,
Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

24Enginler yokken,
Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

25Dağlar daha oluşmadan,
Tepeler belirmeden,
RAB dünyayı, kırları
Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

26

27RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım,
Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

28Bulutları oluşturduğunda,
Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

29Sular buyruğundan öte geçmesinler diye
Denize sınır çizdiğinde,
Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

30Baş mimar olarak Onun yanındaydım.
Gün be gün sevinçle dolup taştım,
Huzurunda hep coştum.

31Onun dünyası mutluluğum,
İnsanları sevincimdi.

32Çocuklarım, şimdi beni dinleyin:
Yolumu izleyenlere ne mutlu!

33Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun,
Görmezlikten gelmeyin onları.

34Beni dinleyen,
Her gün kapımı gözleyen,
Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

35Çünkü beni bulan yaşam bulur
Ve RABbin beğenisini kazanır.

36Beni gözardı edense kendine zarar verir,
Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.››