1Ya RAB, Davutun hatırı için,
Çektiği bütün zorlukları,
Sana nasıl ant içtiğini,
Yakupun güçlü Tanrısına adak adadığını anımsa:

2

3‹‹Evime gitmeyeceğim,
Yatağıma uzanmayacağım,

4Gözlerime uyku girmeyecek,
Göz kapaklarım kapanmayacak,

5RABbe bir yer,
Yakupun güçlü Tanrısına bir konut buluncaya dek.››

6Antlaşma Sandığının Efratada olduğunu duyduk,
Onu Yaar kırlarında bulduk.

7‹‹RABbin konutuna gidelim,
Ayağının taburesi önünde tapınalım›› dedik.

8Çık, ya RAB, yaşayacağın yere,
Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.

9Kâhinlerin doğruluğu kuşansın,
Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.

10Kulun Davutun hatırı için,
Meshettiğin krala yüz çevirme.

11RAB Davuta kesin ant içti,
Andından dönmez:
‹‹Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.

12Eğer oğulların antlaşmama,
Vereceğim öğütlere uyarlarsa,
Onların oğulları da sonsuza dek
Senin tahtına oturacak.››

13Çünkü RAB Siyonu seçti,
Onu konut edinmek istedi.

14‹‹Sonsuza dek yaşayacağım yer budur›› dedi,
‹‹Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.

15Çok bereketli kılacağım erzağını,
Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.

16Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini;
Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.

17Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım,
Meshettiğim kralın soyunu
Işık olarak sürdüreceğim.

18Düşmanlarını utanca bürüyeceğim,
Ama onun başındaki taç parıldayacak.››