מלכב3

1 און יהוֹרם בּן אַחאבן איז געוואָרן מלך איבּער ישראל אין שומרון אין 18טן שָנָה פוּן יהוֹשָפָט מלך יהודה; און ער האָט מלך 12 שָנָה. 2 און ער האָט עשׂה וואָס איז הָרַע אין די אויגן פוּן ה', נאָר נישט אַזוי ווי אָבִיו און ווי אִמּוֹ; וואָרעם ער האָט סור דעם מַצֵּבָה פוּן בַעַל וואָס אָבִיו האָט עשׂה. 3 אָבער ער איז געווען דבק אָן די חַטָּאת פוּן יָרָבעָם בּן נבטן, וואָס ער האָט החטא [חטא] ישראל; ער האָט זיך נישט סור דערפון. 4 און מֵישַע מלך מואָב היה נֹקֵד, און ער פלעגט השיב [שוב] מלך ישראל די צמר פוּן 100,000 כָּרִים [כָּר] און 100,000 אילים [איל]. 5 און עס איז געווען, ווי אַחאב איז מות, אַזוי האָט מלך מואָב פשע אָן מלך ישראל. 6 איז דער מלך יהוֹרם יצא אין יום ההוא פוּן שומרון, און האָט פקד כּל ישראל. 7 און ער איז הלך און האָט שלח צו יהוֹשָפָט מלך יהודה, אַזוי צו אמר: מלך מואָב האָט פשע אָן מיר; וועסטו הלך מיט מיר אַקעגן מואָב אויף מלחמה? האָט ער אמר: איך וועל עלה ; אַזוי ווי דו אַזוי איך; אַזוי ווי דייַן עַם אַזוי מייַן עַם; אַזוי ווי דייַנע סוּסים אַזוי מייַנע סוּסים. 8 האָט ער אמר: מיט וואָסער דֶּרֶךְ זאָלן מיר עלה? האָט ער אמר: מיטן דֶּרֶךְ פוּן דעם מדבר פוּן אֱדוֹם. 9 איז הלך מלך ישראל, און מלך יהודה, און מלך אֱדום, און זיי האָבּן זיך סבב דֶּרֶךְ 7 טעג, און עס איז נישט געווען קיין מַיִם פאַרן מַחֲנֶה, און פאַר די בהמה וואָס צו זייער רגלים . 10 האָט מלך ישראל אמר: וויי! ה' האָט קרא די דאָזיקע 3 מלכים, זיי צו נתן אין דער יָד פוּן מואָב. 11 האָט יהוֹשָפָט אמר: איז דאָ נישטא א נביא פוּן ה', אַז מיר זאָלן דרש דורך אים בּייַ ה'? האָט זיך ענה איינער פוּן די עבדים פוּן מלך ישראל, און האָט אמר: דאָ איז דאָ אֱלִישָע בּן שָפטן, וואָס האָט יצק מַיִם אויף די ידים פוּן אֵלִיָהוּן. 12 האָט יהוֹשָפָט אמר: בּייַ אים איז דאָ דאָס דבר-ה'. און מלך ישראל און יהוֹשָפָט און מלך אֱדום האָבּן ירד צו אים. 13 האָט אֱלִישָע אמר צו מלך ישראל: מַה לִּי וָלָךְ? הלך! צו די נביאים פוּן אָבִיךָ, און צו די נביאים פוּן אִמֶּךָ. האָט מלך ישראל צו אים אמר: ניטע! וואָרעם ה' האָט קרא די דאָזיקע 3 מלכים, זיי צו נתן אין דער יָד פוּן מואָב. 14 האָט אֱלִישָע אמר: אַזוי ווי חי ה' צבאות וואָס איך עמד פאַר אים, אַז ווען איך שוין נישט נשׂא דעם פנים פוּן יהוֹשָפָט מלך יהודה, אויב איך וואָלט נבט אויף דיר, און אויב איך וואָלט דיך ראה! 15 און אַצונד, ברענגט מיר א מנגן [נגן]. און עס איז געווען, ווי דער מנגן האָט נגן, אַזוי איז אויף אים געווען די יָד ה'. 16 און ער האָט אמר: אַזוי האָט ה' אמר: עשׂה דעם דאָזיקן נחל גבים [גֵּב] אויף גבים. 17 וואָרעם אַזוי האָט ה' אמר: איר וועט נישט ראה קיין רוּחַ, און נישט ראה קיין גֶשֶם, און דער דאָזיקער נחל וועט מלא ווערן מיט מַיִם, און איר וועט שתה, איר און אייַערע מִקְנֶה און אייַערע בהמות. 18 און דאָס איז קלל אין די אויגן פוּן ה'; ער וועט אייַך נתן מואָב אין אייַער יָד. 19 און איר וועט נכה כּל עִיר מִבְצָר, און כּל עִיר מִבְחוֹר; און כּל עֵץ טוֹב וועט איר נפל, און כּל מַעְיָן מַיִם וועט איר סתם, און כּל החֶלְקָה טוֹבה וועט איר כאב מיט שטיינער. 20 און עס איז געווען אין דער בוקר, ווען מע עלה אויף דעם מִנְחָה, און הִנֵּה מַיִם בוא ארויס פוּן דעם דֶּרֶךְ פוּן אֱדום, און הָאָרֶץ איז מלא געוואָרן מיטן מַיִם. 21 און כּל מואָב האָבּן שמע אַז די מלכים זייַנען עלה צו לחם אויף זיי, און זיי האָבּן זיך צעק, פוּן כֹּל וואָס הרג אָן אַן חֲגֹרָה און מעל און זיי האָבּן זיך עמד בּייַם גבוּל. 22 און ווי זיי האָבּן זיך שכם אין דער בוקר, אַזוי האָט די שֶמֶש זרח אויפן מַיִם, און די מואבים האָבּן ראה פוּן ווייַטן הַמַּיִם אֲדֻמִּים אַזוי ווי דָּם. 23 האָבּן זיי אמר: דָּם איז דאָס! חֶרֶב האָבּן זיך חֶרֶב די מלכים, און זיי האָבּן נכה איינער דעם אנדערן. און אַצונד, צום שלל , מואָב! 24 און זיי זייַנען בוא אין מַחֲנֶה ישראל, און ישראל זייַנען קום און האָבּן נכה מואָב און נוס פוּן זיי און זיי נכה אין הָאָרֶץ און נכה מואָב. 25 און די ערים האָבּן זיי הרס, און וווּ נאָר חֶלְקָה טוֹבה, האָבּן זיי איטלעכער שלך אַ שטיין און האָבּן עס מלא, און כּל מַעְיַן מַיִם האָבּן זיי סתם. און כּל עֵץ טוֹב האָבּן זיי נפל, בּיז זיי האָבּן בּלויז שאר אירע שטיינער אין קיר-חַרֶשֶת; און די קלעים [קלע] האָבּן זי סבב, און האָבּן זי נכה. 26 און מלך מואָב האָט ראה אַז די מלחמה איז חזק פוּן אים, און ער האָט לקח מיט זיך 700 אִיש וואָס שלף חֶרֶב, כדי צו בקע צו מלך אֱדום, אָבער זיי האָבּן נישט יכל. 27 האָט ער לקח בְּנוֹ דעם בכור וואָס האָט געזאָלט מלך נאָך אים אין זיין תחת, און האָט אים עלה פאַר אַן עוֹלָה אויף דער חוֹמָה. און עס איז געוואָרן אַ קֶצֶף גדוֹל אויף ישראל; און זיי האָבּן נסע פוּן אים, און האָבּן זיך שוב צו הָאָרֶץ.