עמוס8

1 אַזוי האָט מיר אֲדֹנָי ה' געוויזן: און הנה אַ כְּלוּב קַיִץ. 2 און ער האָט צו מיר אמר: וואָס זעסטו, עָמוֹס? האָבּ איך אמר: אַ כְּלוּב קַיִץ. האָט ה' צו מיר אמר: בוא איז דער קֵּץ אויף עַמִּי ישראל, איך וועל אים מער ווידער נישט עבר. 3 און ילל וועלן די שִירוֹת פוּן הֵיכָל אין יום ההוא, אמר אֲדֹנָי ה'; פּגרים [פּגר] וועלן זייַן רַב, אין כּל מקוֹם וועט זייַן שלך אַ הָס. 4 שמע! דאָס צו, איר וואָס ווילט שאף דעם אֶביוֹן, און שבת די עֲנִיֵּי [עני] הָאָרֶץ, 5 אַזוי צו אמר: ווען וועט עבר רֹאש-חוֹדש, אַז מיר זאָלן השבּיר [שבר] שֶבֶר, און שַבַּת, אַז מיר זאָלן פתח בַּר, צו הקטין די אֵיפָה, און צו גדל דעם שֶקֶל, און צו עָוָה מיט מאזן מִרְמָה ; 6 כדי צו קנה פאַר כֶּסֶף די דַּלִּים [דַּל], און דעם אֶביוֹן פאַר בּעֶבוּר נעלים [נעל], און דעם מַפָּל פוּן בַּר זאָלן מיר השבּיר. 7 ה' האָט שבע בּייַ דעם גְּאוֹן יעקב: אויב איך וועל שכח לָנֶצַח כּל זייערע מעשים! 8 זאָל איבער דעם נישט רגז הָאָרֶץ, און אָבַל כָּל יוֹשֵב אויף איר? יאָ, זי וועט זיך עלה אין גאַנצן ווי דער יאוֹר, און נגרש [גרש] ווערן און זיך שקע ווי דער יאוֹר פוּן מִצרַיִם. 9 און עס וועט זייַן אין יום ההוא, אמר אֲדֹנָי ה', וועל איך מאַכן בוא די שֶמֶש אין צהרים, און חשך מאַכן הָאָרֶץ אין יוֹם אוֹר. 10 און איך וועל הפך אייַערע יָום-טוֹבים צו אֵבֶל, און אַלע אייַערע שירים צו קִינָה, און איך וועל אַרויפבּרענגען אויף כּל מָתְנַיִם זאַק, און אויף כָּל רֹאש קָרְחָה, און איך וועל עס שׂים ווי דער אֵבֶל נאָך אַ יָחִיד , און איר אחרית, ווי אַ יוֹם מָר. 11 הנה, טעג בוא, אמר אֲדֹנָי ה', און איך וועל שלח אַ רָעָב אין הָאָרֶץ, נישט אַ רָעָב נאָך לֶחֶם, און נישט אַ צמא נאָך מַיִם; נייַערט צו שמע די דברים פוּן ה'. 12 און זיי וועלן נוע פוּן ים צו ים, און פוּן צפון בּיז מזרח; זיי וועלן שוט צו בקש דבר ה', און זיי וועלן נישט מצא. 13 אין יום ההוא וועלן עלף די בתוּלֹת הַיָּפוֹת און די בחוּרים פוּן צמא. 14 די וואָס שבע בּייַ דער אַשְמָה פוּן שוֹמרוֹן, און אמר: אַזוי ווי עס חיה אֱלֹקֶיךָ, דָּן! און: אַזוי ווי עס חיה דער דֶּרֶךְ בְּאֵר-שֶבַע! און זיי וועלן נפל, און וועלן מער נישט קום .