קוה10

1 טויטע פליגן הבאיש [באש] און הביע [נבע] שמן רוֹקֵחַ, אַזוי וועגט אַריבּער אַ סכלוּת מעט חכמה אוּן כּבוֹד. 2 דער שׂכל פוּן דעם חכם איז אויף זייַן ימין, אוּן דער שׂכל פוּן כּסיל אויף זייַן שׂמֹאל. 3 אוּן אויך אַז דער סָכָל הלך אין דֶּרֶךְ, חסר אים שׂכל, אוּן ער אמר צו כֹּל אַז ער איז אַ סָכָל. 4 אַז דאָס רוּחַ פוּן דעם מוֹשל עלה זיך קעגן דיר, זאָלסטוּ נישט פאַרלאָזן דייַן מקוֹם; וואָרעם מַרְפֵּא יָנַח חטאים ידולים. 5 פאַראַן רָעָה וואָס איך האָבּ ראה אוּנטער דער שֶמֶש, אַזוי ווי אַ שגגה וואָס יצא פוּן אַ שליט: 6 סֶכֶל ווערט נתן אין מרומים רבּים, אוּן עשירים ישב אין דער שֵפֶל. 7 איך האָבּ ראה עבדים אויף סוּסים, אוּן שׂרים וואָס הלך ווי עבדים אויף הָאָרֶץ. 8 דער וואָס חפר אַ גוּמָץ, וועט אין איר נפל, אוּן דער וואָס פרץ דורך אַ גָּדֵר, אים וועט נשך אַ נָחָש. 9 דער וואָס נסע אבנים וועט זיך נעצב [עצב] אָן זיי, דער וואָס בקע עצים איז אין סכנה דורך דעם. 10 אַז דער בּרזל איז קהה, אוּן מע האָט דעם שאַרף נישט קלקל [קלל], מוז מען גבר די חילים [חיל]; אוּן די יתרוֹן הכשיר [כשר] פוּן חכמה. 11 אויב די נָחָש נשך פאַרן לחש, וואַס איז יתרוֹן צו דעם בעל הלשוֹן. 12 די דברים פוּן דעם פֶּה פון חָכָם זייַנען מיט חן, אוּן די ליפן פוּן דעם כסיל בלע אים. 13 דער תחלה פוּן די דברים פוּן זייַן פֶּה איז סכלות, אוּן דער אחרית פוּן זייַן פֶּה איז הוֹללוּת רעה. 14 יאָ, דער סָכָל רבה דברים, אָבּער הָאָדָם ידע נישט וואָס היה; אוּן וואָס וועט יִהְיֶה [זען נאָך אים, ווער וועט אים נגד? 15 די עמל פוּן דעם כסילים יגע אים, וואָרעם ער ידע נישט ווי צוּ הלך אין עִיר. 16 וויי דיר אֶרֶץ, וואָס דייַן מלך איז אַ נער, אוּן דייַנע שׂרים מאַכן סעוּדות בַּבֹּקֶר! 17 אֶשֶר דיר אֶרֶץ, וואָס דייַן מלך איז אַ בֶּן חוֹרים [חֹר], אוּן דייַנע שׂרים אכל אין דער עֵת, אין גבורה אוּן נישט אין שְׁתִי. 18 פוּן עצלה נמך [מכך] דער מקרה, אוּן פוּן שפלות פון ידים דלף דאָס בּית. 19 לחם עשׂה פאר שׂחוֹק, אוּן ווייַן שמח חיּים; אָבּער כֶּסֶף ענה הכֹּל. 20 אַפילוּ אין דייַן מַדָּע זאָלסטוּ נישט קלל דעם מלך, אוּן אין דייַנע חדר משכב זאָלסטוּ נישט קלל דעם עושר; וואָרעם אַן עוֹף הַשָמָיִם וועט הלך דעם קוֹל, אוּן בַעַל הכּנפים [כנף] וועט נגד די דבר.