אסתר9

1 אוּן אין 12טן חוֹדש, דאָס איז חוֹדש אָדָר, אין 13טן טאָג אין אים, ווען דער דבר המלך אוּן זייַן דת איז נגע צום עשׂה ווערן, אין דעם יוֹם וואָס די אויבים פוּן די ייִדן האָבּן שׂבּר צו שלט איבּער זיי, אוּן עס איז געוואָרן נהפך [הפך], אַז זיי, די ייִדן, האָבּן שלט איבּער זייערע שָונאים, 2 האָבּן זיך קהל די ייִדן אין זייערע ערים, אין כּל מדינות פוּן המלך אַחַשוֵרוֹש צו שלח יָד אויף די וואָס האָבּן בקש אויף זיי רָעָה; אוּן קיינער איז נישט עמד אַקעגן זיי, וואָרעם זייער פחד איז נפל אויף כּל עמים. 3 אוּן כּל שׂרים פוּן די מדינות, אוּן די סאַטראַפן, אוּן די פחות [פחה], אוּן דעם עֹשׂי המלאכה פון מלך, האָבּן נשׂא די ייִדן, וואָרעם די פחד מרדכין איז נפל אויף זיי. 4 ווייַל מרדכי איז געווען גָדוֹל אין בּית המלך, אוּן זייַן שֹׁמַע איז הלך אין כּל מדינות; וואָרעם דער אִיש מרדכי איז געוואָרן הולך און גדול. 5 אוּן די ייִדן האָבּן נכה צווישן אַלע זייערע אויבים אַ מכּה פוּן חֶרֶב אוּן הרג אוּן אַבְדָן, אוּן זיי האָבּן עשׂה מיט זייערע שָונאים לויט זייער רצון. 6 אוּן אין דער בִּירָה שוּשַן האָבּן די ייִדן הרג אוּן אבד 500 איש. 7 אויך פַּרשַנדָתאָ, אוּן דַלפון, אוּן אַספָּתאָ, 8 אוּן פוֹרָתאָ, אוּן אַדַלְיאָ, אוּן אַרידָתאָ. 9 אוּן פַּרמַשתּאָ, אוּן אַריסַי, אוּן אַרידַי אוּן וַיזָתאָ, 10 די 10 בני הָמָן בֶּן הַמּדָתאָן, דעם צוֹרֵר-הַיהודים , האָבּן זיי הרג; אָבּער צום בִּזָּה האָבּן זיי נישט שלח זייער יָד. 11 אין יום ההוא איז בוא די מִסְפַּר פוּן די הרוגים אין דער בִּירָה שוּשַן, פאַר דעם מלך. 12 האָט דער מלך אמר צו אֶסתֵר המלכה: אין דער בִּירָה שוּשַן האָבּן די ייִדן הרג אוּן אבד 500 איש, אוּן 10 בְּנֵי הָמָן; וואָס שוין האָבּן זיי עשׂה אין די שאר מדינות פוּן המלך! אוּן וואָס נאָר דייַן שאלה, וועט דיר נתן ווערן, אוּן וואָס נאָך דייַן בקשה, וועט אויך עשׂה ווערן. 13 האָט אֶסתֵר אמר: אויבּ דעם מלך איז טוב, זאָל אויך מחר נתן ווערן די ייִדן וואָס אין שוּשַן צו עשׂה אַזוי ווי דער דת פוּן הַיּוֹם; אוּן די 10 בני הָמָנען זאָל מען תלה אויף הָעֵץ. 14 האָט המלך אמר אַז אַזוי זאָל עשׂה ווערן, אוּן אַ דת איז נתן געוואָרן אין שוּשַן; אוּן די 10 בְּנֵי הָמָנען האָט מען תלה. 15 אוּן די ייִדן וואָס אין שוּשַן האָבּן זיך קהל אויך אין 14טן טאָג פון חוֹדש אָדָר, אוּן האָבּן הרג אין שוּשַן 300 איש; אָבּער צום בִּזָּה האָבּן זיי נישט שלח זייער יָד. 16 אוּן די שאר ייִדן וואָס אין די מדינות פוּן המלך האָבּן זיך קהל, אוּן זיך עמד פאַר זייער נפש , אוּן זיי זייַנען נוח געוואָרן פוּן זייערע אויבים, אוּן האָבּן הרג פוּן זייערע שָונאים 75,000; אָבּער צום בִּזָּה האָבּן זיי נישט שלח זייער יָד. 17 דאָס איז געווען אין 13טן טאָג פון חוֹדש אָדָר; אוּן אין 14טן אין אים האָבּן זיי נוח, אוּן האָבּן אים עשׂה פאַר אַ יוֹם משתה אוּן אַ שִׂמְחַה. 18 אָבּער די ייִדן וואָס אין שוּשַן האָבּן זיך קהל אין 13טן אוּן אין 14טן טאָג אין אים, אוּן אין 15טן טאָג אין אים האָבּן זיי נוח, אוּן האָבּן אים עשׂה פאַר אַ יוֹם משתה אוּן אַ שִׂמְחַה. 19 דעריבער עשׂה די ייִדן פוּן די פרוזים, די וואָס ישב אין ערי הפרזות, אין 14טן טאָג פון חוֹדש אָדָר אַ שִׂמְחַה אוּן אַ משתה אוּן אַ יָום-טוב, מיט שלח-מָנות פוּן איש צו זיין רֵעַ. 20 אוּן מרדכי האָט כתב די דאָזיקע זאַכן, אוּן ער האָט שלח בּריוו צו כּל ייִדן וואָס אין כּל מדינות פוּן המלך אַחַשוֵרוֹש, די קרובים אוּן די רחוקים, 21 צו קום אויף זיי, אַז זיי זאָלן עשׂה דעם 14טן טאָג פון חוֹדש אָדָר, אוּן דעם 15טן טאָג אין אים, כּל שָנָה און שָנָה, 22 אַזוי ווי די ימים וואָס די ייִדן זייַנען נוח געוואָרן פוּן זייערע אויבים, אוּן דעם חוֹדש וואָס איז זיי נהפך [הפך] געוואָרן פוּן יָגוֹן אין אַ שִׂמְחַה, אוּן פוּן אבל אין אַ יָום-טוב; זיי צו עשׂה פאַר יְמֵי משתה אוּן שִׂמְחַה, מיט שלח-מָנות פוּן איש צו זיין רֵעַ, אוּן מתנות צו אביונים. 23 אוּן די ייִדן האָבּן קבל וואָס זיי האָבּן חלל צו עשׂה אוּן וואָס מרדכי האָט צו זיי כתב. 24 וואָרעם הָמָן בֶּן הַמדָתאָן, דער אַגָגי, דער צוֹרֵר כּל ייִדן , האָט חשב אויף די ייִדן זיי אבד , אוּן ער האָט נפל אַ פּוּר, דאָס איז הגוֹרל, זיי צו המם אוּן זיי אבד. 25 אָבּער אַז זי איז בוא פאַרן המלך, האָט ער אמר מיט אַ בּריוו, אַז זייַן מחשבה רעה וואָס ער האָט חשב אויף די ייִדן, זאָל זיך שוב אויף זייַן קאָפּ; אוּן מע האָט תלה אים אוּן זייַנע בָּנִים אויף הָעֵץ. 26 דעריבער האָט מען קרא די דאָזיקע ימים פוּרים, אויף דעם שֵם פּוּר. דערפאר, פוּן וועגן די דברים פוּן דעם דאָזיקן אִגֶּרֶת, אוּן וואָס זיי האָבּן זיך ראה דערפון, אוּן וואָס זיי איז געשען, 27 האָבּן די ייִדן קום אוּן קבל אויף זיך, אוּן אויף זייערע זרע, אוּן אויף אַלע וואָס נלוה [לוה] זיך אָן זיי, אַז עס זאָל נישט עבר ווערן, צו היה עשׂה די דאָזיקע 2 ימים, אַזוי ווי עס איז כתב וועגן זיי, אוּן לויט זייער זמן, כּל שָנָה וְשָנָה. 28 אוּן די דאָזיקע ימים זאָלן זכר ווערן, אוּן עשׂה ווערן אין כל דָור, כל משפחה, כל מדינה, אוּן כל עִיר; אוּן די דאָזיקע יְמֵי הפּוּרים זאָלן נישט עבר ווערן פוּן צווישן ייִדן, אוּן זייער זכר זאָל נישט סוף בּייַ זייערע זרע. 29 אוּן אֶסתֵר המלכה [זען שיר השירים 6:8], בַּת אַביחַיִלן, אוּן מרדכי דער ייִד, האָבּן כתב מיט כל תֹּקֶף , צו קום דעם דאָזיקן 2טן אִגֶּרֶת וועגן פּוּרים. 30 אוּן ער האָט שלח בּריוו צו כּל ייִדן, צו די 127 מדינות פוּן מלכות פון אַחַשוֵרוֹש, מיט דברים פוּן שלוֹם אוּן אמת, 31 אַז זיי זאָלן קום די דאָזיקע יְמֵי הפּוּרים אין זייערע זמן, אַזוי ווי מרדכי דער ייִד אוּן אֶסתֵר המלכה האָבּן קום אויף זיי, אוּן אַזוי ווי זיי האָבּן קום אויף זייערע נפש אוּן אויף זייערע זרע, די דברי הצומות אוּן זייער זעקה. 32 אוּן מאמר אסתר האָט קום די דאָזיקע דברי פּוּרים; אוּן עס איז כתב געוואָרן אין אַ סֶפֶר.