עזרא3

1 אוּן אַז דער 7טן חוֹדש איז נגע אוּן בְּנֵי-ישראל זייַנען געווען אין די ערים, האָט זיך הָעָם אסף ווי איש אחד
קיין ירושָלַיִם. 2 אוּן יֵשועַ בֶּן יוֹצָדָקן , אוּן זייַנע אחים די כֹּהנים, אוּן זרובבל בֶּן שְאַלתיאֵלן, אוּן זייַנע אחים, זייַנען קום, אוּן זיי האָבּן בנה דעם מזבח פוּן אֱלֹקֵי ישראל, כדי עלה אויף אים עֹלוֹת, אַזוי ווי עס שטייט כתב אין דער תוֹרה פוּן משה דעם אִיש האלוקים. 3 אוּן זיי האָבּן כון דעם מזבח אויף זייַנע מכונה; וואָרעם אויף זיי איז געווען די אימה פאַר די עמי הארצוֹת. אוּן זיי האָבּן עלה אויף אים עֹלוֹת צו ה', עֹלוֹת אין דער בוקר אוּן אין עֶרֶב. 4 אוּן זיי האָבּן עשׂה דעם יָום-טוב פוּן סוּכּות, אַזוי ווי עס שטייט כתב, אוּן די עֹלַת יום ביום לויט דער מִסְפַּר, ווי דער משפט איז פאַר איטלעכן יוֹם: 5 אוּן דערנאָך דאָס עֹלַת תמיד, אוּן די קרבנות פוּן ראש-חוֹדש, אוּן פוּן כּל מועדים פוּן ה' המקדשים, אוּן פוּן כל וואָס האָט נדב געווען נדבה צו ה'. 6 פוּן 1טן טאָג אין 7טן חוֹדש האָבּן זיי חלל צו עלה עֹלות צו ה', הגם דער הֵיכַל ה' איז נאָך נישט געווען יסד. 7 אוּן זיי האָבּן נתן כֶּסֶף צו די חצבים, אוּן צו די חרשים, אוּן מאכל אוּן משתה, אוּן שמן, צו די צידוֹנים, אוּן צו די צוֹרים, אַז זיי זאָלן בּרענגען עֵץ אֶרֶז פוּן לבנוֹן בּיז דעם ים פוּן יָפוֹא, לויט דער רשיון פוּן כּוֹרֶש מלך פָּרַס צו זיי. 8 אוּן אין 2טן שָנָה נאָך זייער בוא צום בּית האלוקים קיין ירושָלַיִם, אין 2טן חוֹדש, האָבּן חלל זרובּבל בֶּן שְאַלתיאֵלן, אוּן יֵשועַ בֶּן יוֹצָדָקן, אוּן זייערע שאר אחים די כֹּהנים אוּן די לוִיִים, אוּן אַלע וואָס זייַנען בוא פוּן דער שְבִי קיין ירושָלַיִם, אוּן זיי האָבּן עמד די לוִיִים פוּן 20 שָנָה אוּן העכער, צו נצח די מְלָאכָה פוּן בּית ה'. 9 אוּן יֵשועַ, זייַנע בָּנִים, אוּן זייַנע אחים, אוּן קַדמיאֵל מיט זייַנע בָּנִים, בְּנֵי-יהודה, זייַנען עמד אין איינעם צו נצח איבּער די בעל-מלאָכהס אין בּית האלוקים; אוּן בְּנֵי-חֵנָדָד, זייערע בָּנִים, אוּן זייערע אחים, די לוִיִים. 10 אוּן אַז די בֹּנִים האָבּן יסד דעם גרוּנטפעסט פוּן הֵיכַל ה', האָט מען עמד די כֹּהנים, לבש, מיט חצֹצרות, אוּן די לוִיִים, בְּנֵי-אסָף, מיט מצלתים, צו הלל ה' לויט דעם אייַנשטעל פוּן דוד מלך ישראל. 11 אוּן זיי האָבּן ענה הלל אוּן הודה [ידה] צו ה': וואָרעם ער איז טוֹב, כּי לְעֹלָם חסדוֹ אויף ישראל. אוּן דאָס כּל הָעָם האָט רוע אַ תרוּעה אין הלל צו ה' פארוואס דער גרוּנטפעסט פוּן בּית ה' איז יסד געוואָרן. 12 אוּן רבים פוּן די כֹּהנים אוּן די לוִיִים אוּן די ראשי האבות הזקנים, וואָס האָבּן ראה דאָס הראשון בּית, האָבּן בכה אויף אַ קוֹל גָדוֹל ווען מע האָט יסד דעם גרוּנטפעסט פוּן דעם דאָזיקן בּית פאַר זייערע אויגן; אוּן רבים האָבּן מיט תרוּעה רום אַ קוֹל גָדוֹל פאַר שמחה. 13 אוּן הָעָם האָט נישט יכל נכר צווישן דעם קוֹל פוּן תרוּעה פאַר שמחה, אוּן דעם קוֹל פוּן דעם בכי העם; וואָרעם הָעָם האָט רוע אַ תרוּעה גדולה, אוּן דער קוֹל האָט זיך שמע בּיז אין דער רָחוֹק.