הוש4

1 שמע! דאָס דבר-ה', איר בּני ישראל, וואָרעם ה' האָט אַ ריב מיט די יושבי הָאָרֶץ, ווייַל קיין אמת און קיין חֶסֶד, און קיין דַּעַת אלוקים איז נישטא אין הָאָרֶץ. 2 אָלָה און כִחֵש און רָצַח און גנבען און נאֹף; זיי זייַנען פרץ, און דמים אָן דמים זיי נגע. 3 דעריבער ווער אבל הָאָרֶץ, און אמלל ווערן וועט כּל יוֹשבים דערין, מיט דער חַיַּת הַשָׂדֶה, און מיטן עוֹף הַשָמָיִם; און אַפילו די דְּגֵי הַיָּם וועלן אסף ווערן. 4 אָבער קיינער טאָר זיך נישט ריב, און נישט יכח טאָר קיינער, וואָרעם דייַן עם זייַנען אַזעלכע וואָס ריב זיך מיטן כֹהן. 5 דעריבער וועסטו כשל בּייַ יוֹם, און אויך דער נביא וועט כשל ווערן מיט דיר בּייַ לָיְלָה, און איך וועל דמה אִמֶּךָ. 6 דמה ווערט עַמִּי פוּן מִבְּלִי הָדָּעַת; ווייַל דו האָסט מאס דַּעַת, דעריבער האָבּ איך דיך מאס פוּן צו זייַן מיר אַ כֹהן; אַז דו האָסט שכח די תוֹרה פוּן אֱלֹקֶיךָ, וועל איך אויך שכח אָן דייַנע בָּנִים. 7 ווי זיי האָבּן זיך רבב, אַזוי האָבּן זיי חטא צו מיר; וועל איך זייער כבוד אויף קָלוֹן המיר . 8 זיי אכל זיך אויף די חַטָּאת פוּן עַמִּי, און אויף זייער עָוֹן זייער נפש זיי נשׂא. 9 דעריבער וועט זייַן, אַזוי הָעָם אַזוי דער כֹהן, און איך וועל זיך פקד מיט אים פאַר זייַנע דרכים, און זייַנע מעללים וועל איך אים שוב . 10 און זיי וועלן אכל און נישט שׂבע ווערן; זיי זייַנען זנה, אָבער זיי וועלן זיך נישט פָּרַץ; ווייַל זיי האָבּן עזב ה' צו שמר. 11 זנות. ווייַן און תִירוֹש לקח לֵב. 12 עַמִּי שאל בּייַ זיי האָלץ, און זייַן מַקֵל נגד אים; וואָרעם אַ רוּחַ זנוּנים האָט תעה , און זיי האָבּן זיך זנה פוּן תחת אלוקיהם. 13 אויף די שפיצן הָרִים זבח זיי, און אויף די גבעה קטר זיי, אונטער אַלּוֹן און לִבְנֶה און טערעבּינט, ווייַל זייַן צל איז טוֹב. דעריבער זייַנען אייַערע בָּנוֹת מזַנה, און אייַערע שניר זייַנען נאף. 14 איך פקד נישט אייַערע בָּנוֹת וואָס זיי זייַנען מזַנה, און אייַערע שניר וואָס זיי זייַנען נאף, אַז זיי אַליין [די מענטשן] פרד מיט זוֹנות, און מיט קְדֵשוֹת זיי זבח; און הָעָם וואָס פארשטייט נישט, ווערט נלבּט לבּט. 15 אויבּ דו, ישראל, ביסט זנה, זאָל זיך יהודה נישט אָשַם; און בוא נישט קיין גִלגָל, און עלה נישט קיין בּית-אָוֶן, און שבע נישט: חי ה'! 16 וואָרעם אַזוי ווי אַ פָּרָה סָרַר האָט סרר ישראל; זאָל ה' זיי אַצונד רעה ווי אַ כֶבֶשׂ אין מֶרְחָב ? 17 חבר צו עֲצַבִּים איז אֶפְרָים; נוח צו אים. 18 סור זייער סֹבֶא, זייַנען זיי זנה זנה; אהב אהב קלוֹן זייַנען אירע בּאַשיצער. 19 דער רוּחַ האָט זיי צרר אין זייַנע כּנפים [כנף]; און זיי וועלן זיך בוש מיט זייערע מזבחוֹת.