שפט18

1 אין יענע טעג איז קיין מלך נישט געווען אין ישראל. און אין יענע טעג האט דער שבט דָן זיך בקש א נחלה אויף זיך צו ישב, ווארעם בּיז יום ההוא איז אים גארנישט צוגעפאלן פאר א נחלה צווישן די שבטים פון ישראל. 2 האבן בני-דָן שלח פון זייער משפחה 5 אנשים פון צווישן זיך, אנשים בני-חיל פון צרעה און פון אשתאול, צו רגל הָאָרֶץ, און עס חקר. און זיי האבן צו זיי אמר: הלך! חקר! הָאָרֶץ. זייַנען זיי בוא צום הר פון אפרים בּיז בית מיכה, און האבן דארטן לון. 3 ווי זיי זייַנען לעבן בית מיכה, אזוי האבן זיי נכר דעם קוֹל פון דעם נער, דעם לֵוִי, און זיי האבן אהין סור, און האבן צו אים אמר: ווער האט דיך אהער געבראכט? און וואס עשׂה דא? און וואס האסטו דאָ? 4 האט ער צו זיי אמר: אזוי און אזוי האט מיכה עשׂה צו מיר; און ער האט מיך שׂכר, און איך בין אים געווארן פאר א כֹהן. 5 האבן זיי צו אים אמר: שאל נא בּיי אלוקים, כדי מיר זאלן ידע אויב אונדזער דֶּרֶך וואס מיר הלך אויף אים וועט צלח. 6 האט דער כֹהן צו זיי אמר: הלך לשלום! פאר ה' איז אייַער דֶּרֶך וואס איר הלך אויף אים. 7 זייַנען די 5 אנשים הלך, און זיי זייַנען בוא קיין לַיִש, און האבן ראה הָעָם וואס אין איר ווי זי ישב אין בֶּטַח, אזוי ווי דער משפט פון די צידונים, שקט און בטח, און נישטא אין אֶרֶץ א מכלים דבר וואס זאל ירש עצר, און זיי זייַנען ווייַט פון די צידונים, און האבן נישט קיין פארקער מיט אָדָם. 8 זייַנען זיי בוא צו זייערע אחים אין צרעה און אשתאול; און זייערע אחים האבן צו זיי אמר: מה אתם? 9 האבן זיי אמר: קום! און לאמיר עלה אויף זיי, ווארעם מיר האבן ראה הָאָרֶץ, און הנה עס איז טוֹבה מאֹד. און איר חשה? איר זאלט אייַך נישט עצל צו הלך, כדי צו בוא ירש הָאָרֶץ. 10 אז איר בוא, וועט איר בוא צו א בטח עם , און הָאָרֶץ איז רחבת ידים. אמנם, אלוקים האט עס נתן אין אייַער יָד; א מקוֹם וואס דארטן פעלט נישט קיין זאך וואס אויף דער אֶרֶץ. 11 האבן נסע פון דארטן, פון דער משפחה פון דָן, פון צרעה און פון אשתאול, 600 איש חגר מיט כלי-מלחמה. 12 און זיי זייַנען עלה און האבן חנה אין קִרית-יערים, אין יהודה; דעריבער קרא מען יענעם מקוֹם מַחֲנֶה-דָן בּיז אויף היום הזה; ער איז הינטער קִרית-יערים. 13 און זיי זייַנען עבר פון דארטן צום הר פון אפרים, און זייַנען בוא בּיז בית מיכה. 14 האבן זיך ענה די 5 אנשים וואס זייַנען הלך רגל הָאָרֶץ לַיִש, און האבן אמר צו זייערע אחים: ידע איר אז אין די דאזיקע בתים איז דאָ אן אפוד און תרפים, און א פסל און א מסּכה? און אצונד, ידע וואס איר האט צו עשׂה. 15 האבן זיי סור אהין, און זייַנען בוא צום בית פון דעם נער דעם לֵוִי, צו בית מיכה, און האבן אים שאל שלום. 16 און די 600 איש חגר מיט זייערע כלי-מלחמה, וואס פון בני-דָן, זייַנען נצב בּיים פתח פון שער. 17 און די 5 אנשים וואס זייַנען הלך רגל הָאָרֶץ, זייַנען עלה , בוא ארייַן אהין, און לקח דאס פסל, און דעם אפוד, און דעם תרפים, און דאס מסּכה; און דער כֹהן איז נצב בּיים פתח פון שער מיט די 600 איש חגר מיט כלי-מלחמה. 18 און ווי יענע זייַנען בוא אין בית מיכה, און האבן לקח דאס פסל מיט דעם אפוד, און דעם תרפים, און דאס מסּכה, אזוי האט דער כֹהן צו זיי אמר: וואס עשׂה איר? 19 האבן זיי צו אים אמר: חרש! שום דייַן יָד אויף דייַן פּה, און הלך מיט אונדז, און זייַ אונדז פאר אן אָב און פאר א כֹהן. איז דיר בעסער צו זיין א כֹהן בּיי 1 בית איש, אדער זיין א כֹהן בּיי א שבט און בּיי א משפחה אין ישראל? 20 האט זיך דעם כֹהנס לב יטב, און ער האט לקח דעם אפוד, און דעם תרפים, און דאס פסל, און איז בוא ארייַן צווישן הָעָם. 21 און זיי האבן זיך הלך און זייַנען הלך. און זיי האבן שום די טַף און דאס מִקְנה און דאס כּבוּדה זיך פארויס. 22 ווי זיי האבן זיך רחק פון בית מיכה, אזוי זייַנען די אנשים וואס אין די בתים וואס לעבן בית מיכה זיך זעק, און זיי האבן דבק בני-דָן. 23 און זיי האבן קרא צו בני-דָן. האבן יענע סבב זייער פנים, און האבן אמר צו מיכהן: וואס איז דיר, וואס דו ביסט זיך זעק? 24 האט ער אמר: איר האט לקח אלֹקָי וואס איך האב עשׂה, און דעם כֹהן, און איר זייט הלך, און וואס נאך האב איך? וואס זאגט איר צו מיר: וואס איז צו דיר? 25 האבן בני-דָן צו אים אמר: לאז נישט שמע דייַן קוֹל בּיי אונדז, ווארעם אנשים מיט מרי נפש וועלן פגע אויף אייַך, און וועסט אסף דייַן נפש און די נפשות פון דייַן בית . 26 און בני-דָן זייַנען הלך אויף זייער דֶּרֶך. און מיכה האט ראה אז זיי זייַנען שטארקער פון אים, און ער האט זיך פנה און זיך שוב אין זיין בית. 27 און זיי האבן לקח דאס וואס מיכה האט עשׂה, און דעם כֹהן וואס ער האט געהאט, און זיי זייַנען בוא אויף לַיִש, אויף א שקט און בטח עם , און האבן זיי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב, און די עִיר האבן זיי שׂרף אין אֵש. 28 און ווער עס זאל נצל זיין איז נישט געווען, ווארעם זי איז געווען ווייַט פון צידון, און קיין פארקער מיט אָדָם האבן זיי נישט געהאט; און זי איז געווען אין עמק וואס בּיי בית-רחוב. און זיי האבן בנה די עִיר, און האבן זיך אין איר ישב. 29 און זיי האבן קרא דעם שֵם פון דער עִיר דָן, נאך דעם שֵם פון זייער אָב דָן וואס איז ילד געווען בּיי ישראלן; אבער לַיִש איז געווען דער שֵם פון דער עִיר לראשונה. 30 און בני-דָן האבן זיך קום דאס פסל, און יהונתן בן גרשום בן מנשהן , ער און זייַנע בנים, זייַנען געווען כֹּהנים בּיים שבט דָן, ביזן יוֹם דעם גלות הָאָרֶץ. 31 און זיי האבן שום בּיי זיך דאס פסל וואס מיכה האט עשׂה, אלע טעג וואס דאס בית האלוקים איז געווען אין שילו.