שפט3

1 און דאס זייַנען די גּוֹיִם וואס ה' האט נוח, כדי צו נסה מיט זיי ישראל, די כל וואס האבן נישט ידע פון כל מלחמות פון כּנַעַן; 2 בלויז כדי די דורות פון די בני ישראל זאלן ידע, זיי צו למד מלחמה די וואס האבן נאך פריער דערפון נישט ידע; 3 די 5 סרנים פון די פלִשתים, און דער כל כנעני, און דער צידוֹני, און דער חִוי, דער יושבי הַר לבנון, פון הַר בעל-חרמון בּיז לבוא חַמת. 4 און זיי זייַנען געבליבן כדי צו נסה מיט זיי ישראל, צו ידע אויב זיי וועלן שמע די מצות ה' וואס ער האט צוה אבותם דורך משהן. 5 און די בני ישראל זייַנען ישב צווישן דעם כנעני, דעם חִתי, און דעם אמורי, און דעם פרזי, און דעם חִוי, און דעם יבוסי. 6 און זיי האבן זיך לקח זייערע בנוֹת פאר נשים, און זייערע בנוֹת האבן זיי נתן צו בניהם, און זיי האבן עבד זייערע אלוקים. 7 און די בני ישראל האבן עשׂה וואס איז רע אין די אויגן פון ה', און זיי האבן שכח ה' אלֹקֵיהֶם, און האבן עבד די בעלים און די אשֵרות. 8 און דער אף ה' האט חרה אויף ישראל, און ער האט זיי מכר אין דער יָד פון כושן-רשעתים מלך ארם-נהרים, און די בני ישראל האבן עבד כושן-רשעתימען 8 שָנָה. 9 האבן די בני ישראל זעק צו ה', און ה' האט קום די בני ישראל א מושיע וואס האט זיי ישע, עתניאל בן קנזן, כלבס ייִנגערן אָח. 10 און דער רוּחַ ה' איז געווען אויף אים , און ער האט שפט ישראל; און ער איז יצא אויף מלחמה, און ה' האט נתן אין זיין יָד כושן-רשעתים מלך ארם, און זיין יָד איז געווען עזז אויף כושן-רשעתימען. 11 און הָאָרֶץ איז געווען שקט 40 שָנָה. און עתניאל בן קנזן איז מות. 12 און די בני ישראל האבן ווידער עשׂה וואס איז רע אין די אויגן פון ה', און ה' האט חזק עגלון מלך מואב איבער ישראל, ווייַל זיי האבן עשׂה וואס איז רע אין די אויגן פון ה'. 13 און ער האט אסף צו זיך בני-עמון און עמלק, און איז הלך און האט נכה ישראל; און זיי האבן ירש די עִיר פון טייטלביימער. 14 און בני ישראל האבן עבד עגלון מלך מואב 18 שָנָה. 15 האבן די בני ישראל זעק צו ה', און ה' האט זיי קום א מושיע אהוד בן גֵראן, א בנימינער, אן איש א געלינקטן. און די בני ישראל האבן שלח דורך זיין יָד א מנחה צו עגלון מלך מואב. 16 האט אהוד זיך עשׂה א חֶרֶב וואס האט געהאט 2 שארפן, א גֹמֶד די אֹרֶךְ; און ער האט זי חגר אונטער זייַנע קליידער אויף זיין רעכטן דיך. 17 און ער האט קרב די מנחה צו עגלון מלך מואב און עגלון איז געווען זייער א פעטער איש. 18 און עס איז געווען, ווי ער האט כלה קרב די מנחה, אזוי האט ער שלח הָעם וואס האבן נשׂא די מנחה. 19 און ער אליין האט זיך שוב פון די פסילים וואס לעבן גִלגל, און האט אמר: א דבר סתר האב איך צו דיר, מלך. האט ער אמר: זאל זיין שטיל! און כל וואס זייַנען עמד צו אים, זייַנען יצא פון אים. 20 און אהוד איז בוא צו אים ווי ער ישב אליין אין דער עלִיּת המקרה וואס בּיי אים, און אהוד האט אמר: א דבר-אלוקים האב איך צו דיר. איז ער קום פון זיין כּסּא. 21 און אהוד האט שלח זיין לינקע יָד, און האט לקח זיין חֶרֶב פון זיין רעכטער דיך, און האט זי תקע אין זיין בֶּטֶן. 22 און אויך דער נצב איז ארייַן נאכן קלינג; און דאס חֵלֶב האט סגר איבער דעם קלינג, ווארעם ער האט די חֶרֶב נישט שלף פון זיין בֶּטֶן; און זי איז יצא פון הינטערלייַב. 23 און אהוד איז יצא אין מסדרוֹנה, און האט סגר די דלתות פון דער עלִיּה הינטער זיך, און נעל. 24 און ווי ער איז יצא , אזוי זייַנען בוא זייַנע עבדים, און האבן ראה, הנה די דלתות פון דער עליּה זייַנען נעל, און זיי האבן אמר: מסתמא איז ער סכך זיין רגלים אין דער חדר המקרה. 25 אבער אז זיי האבן זיך חול עד בוש, הנה ער פתח נישט די דלתות פון דער עליּה, האבן זיי לקח דעם מפתח, און האבן פתח; הנה זייער אדון נפל מות אויף דער ארצה. 26 און אהוד איז אנטרונען [מלט] געווארן בעת זיי האבן מהה, און ער איז עבר די פסילים, און איז אנטרונען [מלט] קיין שׂעירה. 27 און עס איז געווען, ווי ער איז בוא, אזוי האט ער תקע אין שופר אין דעם הר פון אפרים, און די בני ישראל האבן ירד מיט אים פון דעם הר, און ער זיי פארויס. 28 און ער האט צו זיי אמר: רדף נאך הינטער מיר, ווארעם ה' האט נתן אייַערע פייַנט, מואב, אין אייַערע יָד. און זיי האבן ירד נאך אים, און האבן לכד די מעברות פון ירדן פאר מואב, און קיינעם נישט נתן צו עבר. 29 און זיי האבן נכה מואב אין יענער צייַט ארום 10,000 איש, וווּ נאר א לייַביקער, און וווּ נאר אן איש חיל; און קיינער איז נישט מלט געווארן. 30 און מואב איז געווארן כנע אין יום ההוא אונטער דער יָד פון ישראל; און הָאָרֶץ איז געווען שקט 80 שָנָה. 31 און נאך אים איז געווען שמגר בן ענתן, וואס האט נכה די פלִשתים 600 איש מיט א מלמד הבקר. און ער אויך האט ישע ישראל.