שמלא3

1 און דער נַעַר שמואל האָט שרת ה' לעבן עֵלִין; און דבר ה' איז געווען יָקָר אין יענע טעג. קיין נפרץ חָזוֹן איז נישט געווען. 2 און עס איז געווען אין יענע טעג, ווען עֵלִי איז שכב אויף זיין תחת און זייַנע אויגן האָבּן חלל כהה ווערן; ער האָט נישט יכל ראה; 3 און דאָס נֵר אלוקים איז נאָך נישט געווען כבה, און שמואל איז שכב אין הֵיכַל ה', וואָס דארטן איז געווען דער אָרון אלוקים. 4 האָט ה' קרא צו שמואלן; האָט ער אמר: הִנֵנִי. 5 און ער איז רוץ צו עֵלִין, און האָט אמר: הִנֵנִי; האסט דאָך מיך קרא. האָט ער אמר: איך האָבּ נישט קרא; שוב שכב. איז ער הלך און האָט זיך שכב. 6 האָט ה' יסף קרא שמואלן, און שמואל איז קום און איז הלך צו עֵלִין, און האָט אמר: הִנֵנִי; האסט דאָך מיך קרא. האָט ער אמר: איך האָבּ נישט קרא, בְּנִי; שוב שכב זיך. 7 און שמואל האָט נאָך נישט ידע ה', און דאָס דבר-ה' האָט זיך נאָך נישט געהאט גלה צו אים . 8 האָט ה' יסף קרא שמואלן צום שְלִשִית מאל. און ער איז קום , און איז הלך צו עֵלִין, און האָט אמר: הִנֵנִי; האסט דאָך מיך קרא. האָט עֵלִי בין אַז ה' קרא דעם נַעַר. 9 און עֵלִי האָט אמר צו שמואלן: הלך שכב; און עס וועט זיין, אַז מע וועט קרא צו דיר, זאלסטו אמר: דבר! ה', ווארעם דייַן עֶבֶד שמע. איז שמואל הלך און האָט זיך שכב אויף זיין מקום. 10 און ה' איז בוא און האָט זיך יצב, און האָט קרא אַזוי ווי פעם בפעם: שמואל! שמואל! האָט שמואל אמר: דבר, ווארעם דייַן עֶבֶד שמע. 11 האָט ה' אמר צו שמואלן: הנה, איך עשׂה א זאַך אין ישראל, אַז איטלעכער וואָס שמע עס, וועלן צלל זייַנע ביידע אוזנַיִם. 12 אין יום ההוא וועל איך קום זיין אויף עֵלִין כּל וואָס איך האָבּ דבר וועגן זיין בּית, פון חלל בּיזן כלה. 13 ווארעם איך האָבּ אים נגד אַז איך שפט זיין בּית עַד-עוֹלָם, פאר דער עוון , וואָס ער האָט ידע אַז זייַנע בּנים קלל אויף זיך, און האָט זיי נישט כהה. 14 און דעריבער האָבּ איך שבע אויף בּית עֵלִי: אַז די עוון פון בּית עֵלִי וועט נישט כפר ווערן דורך זבח אָדער דורך מנחה עַד עוֹלָם! 15 און שמואל איז שכב בּיז אין דער בוקר, און ער האָט פתח די דלתות פון בּית ה'. און שמואל האָט ירא געהאט צו נגד די מראה צו עֵלִין. 16 האָט עֵלִי קרא שמואלן, און האָט אמר: שמואל בְּנִי! האָט ער אמר: הִנֵנִי. 17 האָט ער אמר: וואָס איז די זאַך וואָס ער האָט צו דיר דבר? זאלסטו נישט כִּחֵד פון מיר. זאָל דיר אלוקים עשׂה אַזוי און נאָך מער, אויב דו וועסט פון מיר כִּחֵד א דבר פון כּל הַדָּבָר וואָס ער האָט צו דיר דבר. 18 האָט שמואל אים נגד כּל הדברים, און נישט כִּחֵד פון אים. און ער האָט אמר: ער איז ה'; וואָס איז טוֹב אין זייַנע אויגן, זאָל ער עשׂה . 19 און שמואל איז גדל, און ה' איז געווען מיט אים, און ער האָט פון אלע זייַנע ווערטער נישט געלאזט נפל צו דער ארצה. 20 און כּל ישראל פון דן און בּיז בּאר-שבע האָט ידע אַז שמואל איז אמן געוואָרן פאר א נביא פון ה'. 21 און ה' האָט זיך יסף באוויזן אין שִלֹה; ווארעם ה' האָט זיך גלה צו שמואלן אין שִלוֹ דורך דעם דבר-ה' .