קוה3

1 אויף אַלע איז דאָ אַ זמן, אוּן אַן עֵת פאַר כל חפץ אוּנטערן שָמַיִם. 2 אַן עֵת ילד צוּ ווערן, אוּן אַן עֵת צוּ מות; אַן עֵת צוּ נטע, אוּן אַן עֵת צו עקר דאָס נטע. 3 אַן עֵת צוּ הרגען, אוּן אַן עֵת צוּ רפא ; אַן עֵת צוּ פרץ, אוּן אַן עֵת צוּ בנה . 4 אַן עֵת צוּ בכה, אוּן אַן עֵת צוּ שׂחוֹק; אַן עֵת צוּ ספד, אוּן אַן עֵת צוּ רקד. 5 אַן עֵת צו שלך אבנים, אוּן אַן עֵת צו כּנס אבנים; אַן עֵת צוּ חבק, אוּן אַן עֵת זיך צוּ רחק פוּן חבק. 6 אַן עֵת צוּ בקש, אוּן אַן עֵת צו אבד; אַן עֵת לִשמֹר, אוּן אַן עֵת צו שלך. 7 אַן עֵת צוּ קרע, אוּן אַן עֵת צוּ תּפר; אַן עֵת צוּ חשה, אוּן אַן עֵת צוּ דבר. 8 אַן עֵת צו אהב, אוּן עֵת צוּ שׂנא ; אַן עֵת פאַר מלחמה, אוּן אַן עֵת פאַר שלום. 9 וואָס יתרון דעם עוֹשֶׂה פון זייַן עמל? 10 איך האָבּ ראה דעם ענין וואָס אלוקים האָט נתן די בני אדם זיך צוּ עָנָה דערמיט. 11 אַלצדינג האָט ער עשׂה יפה אין זייַן עֵת, אויך הָעֹלָם האָט ער נתן אין זייער לֵב, אָבּער אַזוי אַז דער אדם קען נישט מצא דעם מעשׂה וואָס אלוקים האָט עשׂה, פוּן אָנהייבּ בּיזן סָוף . 12 איך ידע אַז נישטא בּעסערס פאַר אדם, ווי נאָר זיך צוּ שׂמח, אוּן זיך טוב צוּ עשׂה אין זייַן חיּים. 13 אָבּער אויך אַז כל האדם אכל אוּן שתה, אוּן ראה טוֹב פאַר אַלע זייַן עמל, איז דאָס אַ מַתַּת פוּן אלוקים . 14 איך ידע אַז אַלע וואָס אלוקים עשׂה, דאָס וועט זייַן לעולם; דערצו איז נישט יסף, אוּן דערפוּן איז נישט צוּ גרע; אוּן אלוקים האָט עשׂה אַז מע זאָל ירא האָבּן פאַר אים. 15 דאָס וואָס איז, איז שוין געווען, אוּן דאָס וואָס דאַרף ערשט זייַן, איז שוין געווען. אָבּער אלוקים וועט בקש דעם נרדף [רדף]. 16 אוּן נאָך האָבּ איך ראה אוּנטער דער שֶמֶש: אין דעם מקוֹם פוּן מִשְפָּט, דאָרטן איז רֶשַע, אוּן אין דעם מקוֹם פוּן צֶדֶק , דאָרטן איז רֶשַע. 17 האָבּ איך אמר בּייַ זיך אין לֵב: אי דעם צדיק אי דעם רָשע וועט אלוקים שפט, וואָרעם אַן עֵת פאַר כל חפץ אוּן פאַר כל מעשׂה איז דאָרטן דאָ. 18 איך האָבּ אמר בּייַ זיך אין לֵב: דאָס איז פוּן וועגן די בני האדם; כדי האלוקים זאָל זיי בּרר, אוּן כדי זיי אַליין זאָלן ראה אַז זיי זייַנען ווי בּהמה. 19 וואָרעם דער מקרה פוּן די בני האדם איז דער מקרה פוּן דער בּהמה; מקרה אחד בּייַ זיי. ווי דער מות, אַזוי מות דער, אוּן רוּחַ אֶחָד בּייַ בּיידן, אוּן קיין מוֹתָר פוּן אדם איבּער דער בּהמה איז נישטא, וואָרעם אַלע איז הֶבֶל . 20 בּיידע הלך אַהין אין מקוֹם אֶחָד, בּיידע זייַנען פוּן עָפָר, אוּן בּיידע שוב זיך אום צוּ עָפָר. 21 ווער ידע דעם רוּחַ פוּן די בני אדם, אויבּ ער עלה למעלה, אוּן דעם רוּחַ פוּן דער בּהמה, אויבּ ער ירד למטה צוּ אֶרֶץ? 22 אוּן איך האָבּ ראה אַז נישטא בּעסערס, ווי דער אדם זאָל שׂמח האָבּן פוּן זייַנע מעשׂים, וואָרעם דאָס איז זייַן חלק; ווייַל ווער וועט אים בּרענגען צו ראה וואָס וועט זייַן נאָך אים ?