שמו3

1 און משה האט רעה די צאן פון זיין שווער יתרון, דעם פריסטער פון מדין, און ער האט נהג די צאן צו אחר המדבר, און ער איז בוא צום הר האלוקים, צו חורב. 2 האט זיך באוויזן צו אים מלאך ה' אין א לבת אש פון מיטן פון א סנה, און ער האט ראה, און הנה דער סנה בער אין אש, און דער סנה ווערט נישט אכל. 3 האט משה אמר: לאמיך סור נא און ראה די דאזיקע גדול מראה, מדוע דער סנה ווערט נישט בער. 4 און ווי ה' האט ראה, אז ער האט סור צו ראה, אזוי האט אלוקים קרא צו אים פון מיטן פון סנה, און האט אמר: משה! משה! האט ער אמר: הנני. 5 האט ער אמר: זאלסט נישט קרב אהער; נשל דיינע נעלים [נעל] פון דיינע רגלים, ווייל המקום וואס דו עמד אויף אים, דאס איז אדמת קודש. 6 און ער האט אמר: איך בין אלוקי אביך, אלוקי אברהמען, אלוקי יצחקן, און אלוקי יעקבן. און משה האט סתר זיין פנים, ווייל ער האט מורא געהאט צו נבט אויף האלוקים. 7 און ה' האט אמר: ראה ראה האב איך די עני פון עמי וואס אין מצרים, און איך האב שמע זיין צעקה פון וועגן זיינע נוגשים [נגש], ווייל איך ידע זיינע מכאובים [מכאוב]. 8 און איך האב ירד אים צו נצל פון דער יד מצרים, און אים צו עלה פון יענעם ארץ צו אן ארץ טובה און רחבה, אין אן ארץ זבת חלב און דבש, אין המקום פון דעם כנעני, און דעם חתי, און דעם אמורי, און דעם פרזי, און דעם חוי, און דעם יבוסי. 9 און איצט, הנה, דאס צעקה פון בני-ישראל איז בוא צו מיר, און איך האב גם ראה די לחץ וואס די מצרים לחץ זיי. 10 דעריבער הלך! איצט, און איך וועל דיך שלח צו פרעהן, און יצא עמי, די בני-ישראל, פון מצרים. 11 האט משה אמר צו האלוקים: מי בין איך, אז איך זאל הלך צו פרעהן, און אז איך זאל יצא די בני-ישראל פון מצרים? 12 האט ער אמר: פארוואר איך וועל זיין מיט דיר; און דאס וועט דיר זיין דער אות, אז איך האב דיך שלח. ווען דו יצא העם פון מצרים, וועט איר עבד האלוקים אויף דעם דאזיקן הר. 13 האט משה אמר צו האלוקים: הנה בוא איך צו בני-ישראל, און איך וועל אמר צו זיי: אלוקי אבותיכם האט מיך שלח צו אייך, און זיי וועלן אמר צו מיר: וואס איז שמו? וואס זאל איך אמר צו זיי? 14 האט אלוקים אמר צו משהן: אהיה אשר אהיה. און ער האט אמר: אזוי זאלסטו אמר צו די בני-ישראל: איך בין האט מיך שלח צו אייך. 15 און אלוקים האט עוד אמר צו משהן: אזוי זאלסטו אמר צו די בני-ישראל: ה', אלוקי אבותיכם, אלוקי אברהמען, אלוקי יצחקן, און אלוקי יעקבן, האט מיך שלח צו אייך. דאס איז שמי לעולם, און דאס איז מיין זכר אויף דור דור . 16 הלך! און זאלסט אסף די זקני ישראל, און אמר צו זיי: ה', אלוקי אבותיכם, אלוקי אברהם, יצחק, און יעקב, האט זיך באוויזן צו מיר, לאמור: פקד איך פקד אייך, און אן וואס אייך ווערט עשה אין מצרים. 17 און איך האב אמר: איך וועל אייך עלה פון דער עני פון מצרים, צו ארץ הכנעני, און דעם חתי, און דעם אמורי, און דעם פרזי, און דעם חוי, און דעם יבוסי, צו אן ארץ זבת חלב ודבש. 18 און זיי וועלן שמע צו דיין קול, און וועסט בוא, דו און די זקני ישראל, צו מלך מצרים, און איר וועט אמר צו אים: ה' אלוקי העבריים, האט זיך קרה פאר אונדז. און איצט, לאמיר הלך, נא, 3 טעג דרך אין דער מדבר, כדי מיר זאלן זבח צו ה' אלוקינו. 19 אבער איך ידע אז דער מלך מצרים וועט אייך נישט לאזן הלך סיידן דורך א יד חזקה. 20 וועל איך שלח ידי, און איך וועל נכה מצרים מיט כל מיינע נפלאות, וואס איך וועל עשה בקרבו, און דערנאך וועט ער אייך שלח. 21 און איך וועל נתן דעם דאזיקן עם חן אין די אויגן פון מצרים, און עס וועט זיין, אז איר וועט הלך, וועט איר נישט הלך מיט ריקם; 22 נאר כל אשה וועט שאל פון איר שכנטע, און פון דער וואס גור מיט איר אין בית, כלי כסף, און כלי זהב, און שמלה; און איר וועט זיי שום אויף בניכם און אויף בנותיכם, און איר וועט נצל מצרים.