ברא49

1 און יעקב האט קרא זיין בנים, און האט אמר: אסף! אייך, און איך וועל אייך נגד וואס אייך וועט געשען אין אחרית הימים. 2 קבץ! אייך און שמע! בני-יעקב, און שמע צו אביכם ישראל: 3 ראובן, מיין בכור ביסטו, מיין כוח און מיין ראשית און די יתר פון שאת און די יתר פון עז. 4 ביסט פחז ווי מים: זאלסטו די יתר נישט זיין; ווייל דו עלה משכב אביך; דעמאלט האסטו עס חלל: מיין יצוע ער איז עלה. 5 שמעון און לוי זיינען אחים, כלי חמס [זען ישעיהו 53:9] זיינען זייערע מכרות [מכרה]. 6 אין זייער סוד זאל נישט בוא מיין נפש, צו זייער קהל זאל מיין כבוד נישט ידד; ווייל אין זייער אף הרגען זיי איש, און אין זייער רצון עקר זיי א שור. 7 ארור זייער אף, ווייל ער איז עז, און זייער צארן, ווייל ער איז קשה! איך וועל זיי חלק אין יעקב, און זיי פוץ אין ישראל. 8 יהודה, דיך וועלן ידה אחיך , ידך וועט זיין אויפן ערף פון אויביך, די בני-אביך וועלן זיך שחה צו דיר. 9 א גור אריה איז יהודה; פון טרף, בני, ביסטו עלה; ער כרע, ער רבץ ווי אן אריה, און ווי א לייבינטע: מי אים קום? 10 נישט סור וועט ווערן א שבט פון יהודה, און א חקק פון צווישן זיינע רגלים, עד כי יבוא שילו ; און צו אים וועלן יקהה פון עמים. 11 ער אסר צום גפן זיין עיר, אום צום שרקה בן זיין אתון. ער כבס אין וויין זיין לבוש, און אין דם פון ענבים זיין סות; 12 חכלילי די אויגן פון וויין, און לבן שנים פון חלב. 13 זבולון וועט שכן ביים חוף ימען, און ער וועט זיין חוף אניות, און זיין ירכה על צידון. 14 יששכר איז א חמור גרם, ער רבץ צווישן די משפתים. 15 און ער האט ראה די מנוחה, אז זי איז טוב, און הארץ, אז עס איז נעמה, האט ער נטה זיין שכם צו סבל, און איז א למס-עבד געווארן. 16 דן וועט זיך דין פאר עמו, ווי איינער פון די שבטים פון ישראל. 17 דן וועט זיין א נחש אויפן דרך, א שפיפון אויפן שטעג, וואס נשך די עקבי-סוס, און זיין רכב נפל אהינטער. 18 אויף דיין ישועה, ה', טו איך קוה. גד, אים וועט א גדוד גוד, אבער ער וועט גוד אויף זייער עקב. 20 ביי אשרן וועט פעט זיין זיין לחם, און ער וועט נתן מעדני-מלך. 21 נפתלי איז אן אילה שלח; ער נתן אמרי-שפר. 22 א בן פרה איז יוסף, א בן פרה ביי אן עין; די בנות צעד איבער דער שור. 23 און אים מרר, און רבב, און אים שטם האבן די בעלי חצים; 24 נאר פעסט איז זיין קשת ישב, און פזז געווען זיינען די זרועי מידי, דורך אביר יעקב, פון דארט: פון דעם רועה, דעם אבן ישראל; 25 פון א-ל אביך וואס עזר דיר, און פון שדי וואס ברך דיך, מיט ברכות שמים פון אויבן, ברכות פון תהום וואס רבץ אונטן, ברכות פון שדים און רחם. 26 די ברכות אביך גבר איבער די ברכות הורי עד תאות גבעות עולם. זיי זאלן זיין אויף דעם קאפ פון יוספן, און אויפן קדקד דעם נזיר פון זיינע אחים. 27 בנימין איז א זאב וואס איז טרף; אין דער בוקר אכל ער פאנג, און אין ערב חלק ער שלל. 28 די כל זיינען די 12 שבטים פון ישראל, און דאס איז וואס אביהם האט צו זיי דבר און זיי ברוך; איטלעכן ווי לויט זיין ברכה האט ער זיי ברוך. 29 און ער האט זיי צוה, און זיי אמר: איך ווער אסף צו עמי; קבר! מיך לעבן אבותי, אין דער מערה וואס אין דעם שדה פון עפרון דעם חתי. 30 אין דער מערה וואס אין דעם שדה פון מכפלה, וואס פאר ממרא אין ארץ כנען, וואס אברהם האט קנה מיטן שדה פון עפרון דעם חתי פאר א אחוזת-קבר 31 דארטן האט מען קבר אברהמען און זיין אשה שרהן, דארטן האט מען קבר יצחקן און זיין אשה רבקהן, און דארטן האב איך קבר לאהן 32 דער איינקויף פון דעם שדה מיט דער מערה וואס דרינען, פון בני-חת. 33 און ווי יעקב האט כלה צו צוה זיין בנים, אזוי האט אסף זיינע רגלים אין מטה, און איז גוע, און איז אסף געווארן צו עמו.