איוב4

1 האָט ענה אֶליפז דער תֵימָני, אוּן האָט אמר: 2 אַז מע נסה אַ דבר צו דיר וועט דיך לאה? אָבּער ווער קען זיך עצר פוּן מִלָּה? 3 הִנֵּה, האָסט יִסַּר רבים , אוּן ידים רָפֶה פלעגסטוּ חזק. 4 דעם כּוֹשֵל [כשל] פלעגן קום דייַנע מִלָּה, אוּן ברכים [בֶּרֶךְ] כרע פלעגסטוּ אמץ. 5 אָבּער אַצונד בוא עס צו דיר, ווערסטו לאה, עס נגע דיך, אוּן ווערסט נבהל [בהל]. 6 איז נישט דייַן יראת [ה'] דייַן כִּסְלָה, דייַן תקוה די תֹּם פוּן דייַנע דֶּרֶךְ? 7 זכר זיך נָא, ווער איז נָקִי אבד? אוּן וווּ זייַנען ישרים נכחד [כחד] געוואָרן? 8 וועדליק איך האָבּ ראה, איז די וואָס חרש אָוֶן, אוּן זרע עָמָל, זיי קצר עס. 9 פוּן דעם נְשָמָה פוּן א-לוֹהַ זיי אבד, אוּן פוּן דעם רוּחַ פוּן זייַן אף ווערן זיי כלה. 10 שאגה פוּן אַרְיֵה, קוֹל פוּן שחל און די ציין פוּן די כפירים [כפיר] ווערן נתע; 11 דער ליש אבד בְּלִי טרף, אוּן בְּנֵי לביא ווערן פרד. 12 אוּן צו מיר פלעגט אַ דבר זיך יגנב, אוּן מייַן אֹזֶן האָט לקח אַ שמץ דערפון. 13 אין געדאַנקען, פוּן חזיון פוּן דער לָיְלָה, ווען תרדמה נפל אויף אנשים, 14 האָט מיך אַ פחד קרא אוּן אַ רעדה, אוּן האָט אַלע מייַנע עצמות הפחיד [פחד]. 15 אוּן אַ רוּחַ פלעגט פאַר מייַן פנים אַריבּער; חלף פלעגט עס די שׂערה פוּן מייַן בשׂר . 16 ער פלעגט עמד, אָבּער איך פלעג נישט נכר זייַן מראה; אַ תמונה איז געווען פאַר מייַנע אויגן; דממה אוּן אַ קול פלעג איך שמע: 17 איז אנוש פאַר א-לוֹהַ צדק ? צי קען פאַר זייַן עֹשׂה טהר זייַן גבר? 18 הִנֵּה, אין זייַנע עבדים אמן ער נישט, אוּן אין זייַנע מלאכים שׂים ער תהלה, 19 היינט ווי שוין די שכני בתי חֹמֶר, וואָס זייער יסוד איז אין עָפָר? מע דכא זיי ווי אַן עָש. 20 צווישן בּקר אוּן ערב ווערן זיי הוכת [כתת], פון בְּלִי שׂים זיי לנצח אבד. 21 אמנם, נסע ווערט זייער יֶתֶר בּייַ זיי, זיי מות, אוּן אָן חכמה.