שפט20

1 זייַנען יצא כל בני ישראל, און די עדה ווי איש אחד, פון דָן און בּיז בּאֵר-שֶבע און אֶרֶץ גלעד, האט זיך קהל צו ה' קיין מִצְפֶּה. 2 און די פִּנוֹת [פנה] פון כל העם , פון כל שבטים פון ישראל, האבן זיך יצב אין דער קהל פון עם האלוקים, 400,000 איש רגלי שלף חֶרֶב. 3 און בני-בנימין האבן שמע אז די בני ישראל זייַנען עלה קיין מִצְפֶּה. און די בני ישראל האבן אמר: דבר, ווי אזוי איז געשען דאס דאזיקע רָעָה. 4 האט זיך ענה דער איש דער לֵוִי, דער איש פון דער אִשָּה רצח, און האט אמר: קיין גבעה וואס געהערט צו בנימין, בין איך בוא איך און מיין פילֶגֶש , צו לון. 5 זייַנען קום אויף מיר די בעלים פון גבעה, און האבן סבב דאס בית ארום מיר בּיי לָיְלָה; מיך האבן זיי דמה צו הרג, און מיין פילֶגֶש האבן זיי ענה בּיז זי איז מות. 6 האב איך אחז מיין פילֶגֶש , און האב זי נתח, און האב זי שלח אין כל שָׂדֶה פון דער נחלה פון ישראל, ווארעם זיי האבן עשׂה א זִמָּה און א נבָלָה אין ישראל. 7 הנה זייט איר כל, בני ישראל, יהב אהער אייַער דָּבָר און עצה. 8 האט זיך קום דאס כל הָעָם ווי איש אחד, אזוי צו אמר: מיר וועלן נישט הלך קיינער צו זיין אֹהֶל, און מיר וועלן נישט סור קיינער אין זיין בית! 9 און אצונד איז דאס די זאך וואס מיר וועלן עשׂה צו גבעה: אויף איר לויט גורל ! 10 און מיר וועלן לקח 10 אנשים פון 100, פון כל שבטים פון ישראל, און 100 פון 1000, און 1000 פון 10,000, אויף צו לקח צֵידָה פארן עם , כדי זיי זאלן עשׂה אז זיי בוא צו גבע-בנימין, לויט דער כל נבָלָה וואס זי האט עשׂה אין ישראל. 11 און כל איש ישראל האבן זיך אסף אויף דער עִיר, חָבֵר ווי איש אחד. 12 און די שבטים פון ישראל האבן שלח אנשים דורכן כל שבט בנימין, אזוי צו אמר: וואס פאר א רָעָה איז דאָ געשען צווישן אייַך? 13 און אצונד נתן די אנשים, די בני בליּעל, וואס אין גבעה, און מיר וועלן זיי מות, און בער דאס רָעָה פון ישראל. אבער בני-בנימין האבן נישט אבה צו שמע צו דעם קוֹל פון זייערע אחים, די בני ישראל. 14 און בני-בנימין האבן זיך אסף פון די ערים קיין גבעה, כדי יצא אויף מלחמה מיט די בני ישראל. 15 און די בני בנימין האבן אין יום ההוא זיך פקד פון די ערים 26,000 איש וואס שלף חֶרֶב, אחוץ די יושבי גבעה וואס האבן זיך פקד 700 איש בחר. 16 דאס דאזיקע כל הָעָם, 700 איש בחר, זייַנען געווען געלינקטע. איטלעכער פון די האט קלע א שטיין אין א שׂערה, און נישט חטא. 17 און די איש יִשְראל האבן זיך פקד אחוץ בנימין 400,000 איש וואס שלף חֶרֶב; כל די דאזיקע איש מלחמה. 18 און זיי זייַנען קום , און זייַנען עלה קיין בית א-ל, און האבן שאל בּיי אלוקים. און די בני ישראל האבן אמר: ווער זאל אונדז עלה צו תחלה אויף מלחמה מיט בני-בנימין? האט ה' אמר: יהודה צו תחלה. 19 זייַנען קום די בני ישראל אין דער פרי, און זיי האבן חנה אויף גבעה, 20 און די איש ישראל זייַנען יצא אויף מלחמה מיט בנימין; און די איש ישראל האבן ערך מלחמה מיט זיי בּיי גבעה. 21 זייַנען די בני בנימין יצא פון גבעה, און זיי האבן שחת פון ישראל אין יום ההוא 22,000 איש צו ארצה. 22 אבער הָעָם, די איש ישראל, האבן זיך חזק, און זיי האבן יסף ערך מלחמה אין דעם מקוֹם וואס זיי האבן דארטן ערך אין יוֹם הראשון. 23 און די בני ישראל זייַנען עלה , און האבן בכה פאר ה' ביזן עֶרֶב, און זיי האבן שאל בּיי ה', אזוי צו אמר: זאל איך עסף נגש אויף מלחמה מיט בני-בנימן מיין אָח? האט ה' אמר: עלה! אקעגן אים. 24 און די בני ישראל האבן קרב צו בני-בנימין אויפן יוֹם שֵני. 25 און בנימין איז יצא אקעגן זיי פון גבעה אויפן יוֹם שֵני, און זיי האבן שחת פון די בני ישראל נאך 18,000 איש ארצה; כל די דאזיקע האבן שלף חֶרֶב. 26 זייַנען כל בני ישראל, דאס כל עם , עלה , און זיי זייַנען בוא קיין בית א-ל, און האבן בכה, און זיי זייַנען ישב דארטן פאר ה', און האבן צום אין יום ההוא ביזן ערב, און עלה עלוֹת [עוֹלָה] און זבחי שלמים פאר ה'. 27 און בני ישראל האבן שאל בּיי ה'. דער ארון ברית האלוקים איז דארט געווען אין יענע טעג; 28 פינחס בן אלעזר בן אהרנען איז עמד פאר אים אין יענע טעג אזוי צו אמר: זאל איך יסף יצא אויף מלחמה מיט בני-בנימן מיין אָח, אדער איך זאל חדל? האט ה' אמר: עלה! ווארעם מחר וועל איך אים נתן אין דייַן יָד. 29 האט ישראל שום ארב אויף גבעה סביב. 30 און די בני ישראל זייַנען עלה אקעגן בני-בנימין אויפן יום שְלִישי , און זיי האבן זיך ערך אקעגן גבעה, אזוי ווי די שׂרים מאל. 31 און בני-בנימין זייַנען יצא אקעגן הָעָם און זיי זייַנען נתק געווארן פון הָעִיר; און זיי האבן חלל צו נכה פון דעם עם חללים אזוי ווי די פריעדיקע מאל, אויפן מסלּה, אויף די וועגן וואס עלה קיין בית א-ל, און איינער קיין גבעה אין שָׂדֶה, ארום 30 איש ישראל. 32 און בני-בנימין האבן אמר: זיי זייַנען נגף פאר אונדז אזוי ווי בראשונה; אבער די בני ישראל האבן אמר: לאמיר נוס און זיי נתק פון הָעִיר צו די מְסִלָּה. 33 און כל איש ישראל זייַנען קום פון זייער מקוֹם, און האבן זיך ערך אין בעל-תמר. און די ארב פון ישראל זייַנען גיח פון זייער מקוֹם, פון מַערה-גבע. 34 און זיי זייַנען בוא פון נֶגֶד גבעה, 10,000 איש בחר פון כל ישראל, און עס איז געווען א כבד מלחמה; און יענע האבן נישט ידע, אז זיי נגע א רָעָה. 35 און ה' האט נגף בנימין פאר ישראל, און די בני ישראל האבן שחת פון בנימין אין יום ההוא 25,100 איש; כל די דאזיקע האבן שלף חֶרֶב. 36 און בני-בנימין האבן ראה, אז זיי זייַנען נגף. און די איש ישראל האבן נתן מקוֹם פאר בני-בנימין, ווארעם זיי האבן זיך בטח אויף די ארב וואס זיי האבן שום אויף גבעה. 37 און די ארב האבן חוש און זיך פשט אויף גבעה, און די ארב האבן משך און האבן נכה די כל הָעִיר מיטן שארף פון חֶרֶב. 38 און המוֹעֵד איז געווען בּיי די איש ישראל מיט די ארב, זיי זאלן רבה צו עלה א גרויס מַשְׂאֵת עשָׂן פון הָעִיר. 39 און ווי די איש ישראל האבן זיך הפך אין דער מלחמה, און בנימין האט חלל צו נכה דער חללים פון די איש ישראל, ארום 30 איש, ווייַל זיי [בני בנימן] האבן אמר: אךְ נגף נגף איז ער פאר אונדז, אזוי ווי אין דער מלחמה הראשונה! 40 אזוי האט דער מַשְׂאֵת חלל צו עלה פון הָעִיר, אן עמּוּד עָשָׂן, און בנימין האט זיך פנה הינטער זיך, און הנה די גאנצע עִיר איז עלה אין עָשָן צום שָמַיִם. 41 און די איש ישראל האבן זיך הפך, און די איש בנימין זייַנען בהל געווארן, ווארעם זיי האבן ראה אז א רָעָה האט זיי נגע . 42 און זיי האבן זיך פנה פאר די איש ישראל צום דֶּרֶך פון מדבר, אבער די מלחמה האט זיי דבק; און די וואס פון די ערים האבן אים שחת אין זיין מיט. 43 זיי האבן כתר בנימין, אים רדף , צו מנוחה אים דרך, בּיז קעגן גבעה צו מזרח שֶמֶש. 44 און עס זייַנען נפל פון בנימין 18,000 איש; כל די דאזיקע, אנשי חיל. 45 און זיי האבן זיך פנה, און זייַנען נוס צום מדבר, צום סלע הרמון, אבער יענע האבן עלל פון זיי אויף די מסלה 5,000 איש, און זיי האבן זיי דבק בּיז גדעום, און נכה פון זיי 2,000 איש. 46 און כל וואס זייַנענן נפל פון בנימין אין יום ההוא, זייַנען געווען 25,000 איש וואס האבן שלף חֶרֶב, כל די דאזיקע, אנשי חיל. 47 אבער 600 איש האבן זיך פנה, און זייַנען נוס צום מדבר, צום סלע הרמון, און זיי זייַנען ישב אין סלע רמון 4 חדשים. 48 און די איש ישראל האבן זיך שוב צו בני-בנימין, און האבן זיי נכה מיטן שארף פון חֶרֶב, פון דער עִיר בּיז א בהמה, בּיז כל וואס האט זיך דארטן מצא; אויך האבן זיי כל ערים וואס האבן זיך דארטן מצא, שלח אין אֵש.